Χαναμάτσι

Στην παραδοσιακή Ιαπωνία, το χαναμάτσι (ιαπωνικά: 花街‎‎) αποτελούσε μια συνοικία όπου εργάζονταν ιερόδουλες και γκέισες. Η λέξη κυριολεκτικά μεταφράζεται ως «δρόμος των λουλουδιών». Τέτοιες συνοικίες φιλοξενούσαν πολυάριθμες «οκίγια», δηλαδή οίκους γκεϊσών. Στη σύγχρονη Ιαπωνία ο όρος χρησιμοποιείται για να αποδώσει τις περιοχές όπου ακόμη δραστηριοποιούνται κοπέλες που ασκούν το επάγγελμα της γκέισας. Στη συνοικία της Γκιον του Κυότο, ωστόσο, επικρατεί μέχρι τις μέρες μας ο παλαιότερος όρος «καγκάι». Εναλλακτικά, η λέξη «καγκάι» περιγράφει τις συνοικίες «με κόκκινα φανάρια», όπου υπήρχαν εστιατόρια, οκίγια και «οτσαγιά» (τεϊοποτεία όπου οι γκέισες ψυχαγωγούσαν διάφορους πελάτες).

Τα χαναμάτσι συνήθως φιλοξενούσαν ένα σύνολο από οκίγια και οτσαγιά, καθώς και ένα «καμπουρέντζο». Το τελευταίο αποτελούσε σημείο συνάντησης για τις γκέισες, συνήθως με δικό του θέατρο, αίθουσες όπου διεξάγονταν τα μαθήματα των γκεϊσών, και τα ειδικά γραφεία που ασχολούνταν με τη μισθοδοσία, τους διάφορους κανονισμούς και παρόμοια θέματα. Σήμερα τα χαναμάτσι σπανίζουν εκτός Κυότο.