Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Στη Χημεία με τον όρο χημική συγγένεια χαρακτηρίζεται γενικά η δύναμη που φέρεται να συγκρατεί ενωμένα τα άτομα μιας χημικής ένωσης.
Πρώτος που εισήγαγε την έννοια της χημικής συγγένειας στη Χημεία ήταν ο Ολλανδός χημικός και ιατρός Χέρμαν Μπούρχαφε. Τις ιδέες αυτού επεξεργάστηκε στη συνέχεια ο Γάλλος χημικός Ετιέν Ζοφρουά δημοσιεύοντας το 1718 πίνακα χημικών συγγενειών που έφερε τον τίτλο "Πίνακας παρατηρηθέντων σχέσεων μεταξύ διαφόρων ουσιών". Τούτου έλαβε γνώση και ο Νεύτων ο οποίος και τον θεώρησε ως ειδική περίπτωση της παγκόσμιας έλξης.
Ο Γάλλος χημικός Κλωντ Μπερτολέ μελετώντας περισσότερο τις σχέσεις αυτές κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εν λόγω δυνάμεις έλξης ή άπωσης στις χημικές ουσίες καθώς και οι κατά βάρος ποσότητες των αντιδρώντων σωμάτων ουσιών διαδραματίζουν σπουδαίο και καθοριστικό ρόλο στη γενικότερη εξέλιξη των χημικών φαινομένων.
Αργότερα όταν ο Βρετανός χημικός Χάμφρεϋ Ντέιβυ πέτυχε την παρασκευή αλκαλίων με ηλεκτρόλυση τηγμάτων των υδροξειδίων τους η χημική συγγένεια θεωρήθηκε από αρκετούς μελετητές, μεταξύ των οποίων και από τον Σουηδό χημικό Ιωάννη Μπερτσέλιους, ότι είναι αποτέλεσμα ηλεκτρικών έλξεων.
Κατά τις σύγχρονες αντιλήψεις της Χημείας η χημική συγγένεια αποτελεί μετρήσιμο μέγεθος. Συνήθης εκδήλωσή της είναι η έκλυση θερμότητας, που συνοδεύει μια χημική αντίδραση. Συνεπώς το ποσόν της θερμότητας αποτελεί εν προκειμένω μέτρο της χημικής συγγένειας. Η μέθοδος όμως αυτή προσδιορισμού της χημικής συγγένειας δεν είναι γενικής ισχύος από το γεγονός ότι υφίστανται και χημικές αντιδράσεις που αντίθετα απορροφούν θερμότητα. Εξάλλου στις περιπτώσεις χημικής ισορροπίας σε αμφίδρομες αντιδράσεις είναι αδύνατος αυτός ο προσδιορισμός. Κατά συνέπεια η εν λόγω χημική ισορροπία δημιουργεί μια σταθερή κατάσταση που έχει να κάνει, σύμφωνα και με την θερμοδυναμική, με την ενθαλπία και μάλιστα με την ελάχιστη τιμή της.
Επομένως ως μέτρο της χημικής συγγένειας μπορεί να ληφθεί η μείωση της ελεύθερης ενθαλπίας ενός συστήματος μεταξύ της αρχικής κατάστασης της αντίδρασης και της τελικής επί των προϊόντων τη αντίδρασης εκφραζόμενη σε μονάδες τζάουλ.