Το χινκάλι (γεωργιανά: ხინკალი khink'ali) (listen ), είναι ένα πολύ δημοφιλές ζυμαρικό στη γεωργιανή κουζίνα. Είναι φτιαγμένο από τυλιγμένα κομμάτια ζύμης, γεμιστά με κρέας και μπαχαρικά.[1][2][3]
Τα γεμίσματα του χινκάλι ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή. Η αρχική συνταγή, το λεγόμενο χεβσούρλι, αποτελούταν μόνο από κιμά (αρνίσιο ή μοσχαρίσιο και χοιρινό ανάμεικτο), κρεμμύδια, τσίλι, αλάτι και κύμινο. Ωστόσο, η σύγχρονη συνταγή που χρησιμοποιείται κυρίως στις αστικές περιοχές της Γεωργίας, το λεγόμενο καλακούρι, χρησιμοποιεί βότανα όπως μαϊντανό και κόλιανδρο. Στη θέση του κρέατος μπορούν να χρησιμοποιηθούν μανιτάρια, πατάτες ή τυριά.[4]
Το χινκάλι τρώγεται σκέτο ή με αλεσμένο μαύρο πιπέρι. Το κρέας τοποθετείται άψητο αρχικά στην ζύμη, ώστε όταν ψηθεί, τα ζουμιά του κρέατος παγιδεύονται μέσα στο ζυμαρικό. Για να γίνει πιο ζουμερό το χινκάλι, συνήθως προστίθεται ζεστό νερό ή ζωμός στον κιμά. Το Χινκάλι συνήθως, καταναλώνεται πρώτα ρουφώντας τα ζουμιά που περιέχει το ζυμαρικό, προκειμένου να αποφευχθεί το σκάσιμο του ζυμαρικού. Η κορυφή, όπου συναντώνται οι πιέτες, είναι σκληρή, και βάση της παράδοσης δεν τρώγεται, αλλά πετιέται στο πιάτο, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να μετρήσουν πόσα χινκάλι έχουν καταναλώσει. Στη Γεωργία, αυτή η κορυφή ονομάζεται kudi (γεωργιανά : კუდი, "ουρά") ή k'uch'i (Γεωργιανά: კუჭი, "στομάχι").
Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη εθιμοτυπία στη Γεωργία να χρησιμοποιεί κανείς μόνο τα χέρια του για να καταναλώσει αυτά τα ζυμαρικά. Η χρήση σκευών, όπως το πιρούνι, θεωρείται λανθασμένη ή παιδική. Αυτό συμβαίνει επειδή ο χυμός είναι ένα σημαντικό μέρος του χινκάλι. Χρησιμοποιώντας ένα πιρούνι θα σκάσει το χινκάλι και ο χυμός θα χυθεί.[5]
Οι πόλεις Dusheti, Pasanauri και Μτσχέτα είναι ιδιαίτερα γνωστές για το χινκάλι τους.