Χιντετσούγκου Γιάγκι

Χιντετσούγκου Γιάγκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		八木 秀次 (Ιαπωνικά)
Γέννηση28  Ιανουαρίου 1886
Οσάκα
Θάνατος19  Ιανουαρίου 1976
Τόκυο
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Ιαπωνική Αυτοκρατορία (έως 1947)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά[1]
Αγγλικά[1]
ΕκπαίδευσηDoctor in Engineering
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τόκιο
Osaka Prefectural Kitano High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
διδάσκων πανεπιστημίου
επιχειρηματίας
πολιτικός
εφευρέτης
ηλεκτρολόγος μηχανικός[2]
επιστήμονας[2]
κοσμήτορας[2]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Οσάκα
Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο
Πανεπιστήμιο του Τοχόκου
Πανεπιστήμιο του Τόκιο[3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Συμβούλων
Πρύτανης[2]
ΒραβεύσειςΤάγμα του Πολιτισμού (1956)
Μεγάλη Κορδέλα της Τάξης του Ανατέλλοντος Ηλίου
Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας (1956)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χιντετσούγκου Γιάγκι (ιαπωνικά:八木 秀次, Yagi Hidetsugu, 28 Ιανουαρίου 1886 - 19 Ιανουαρίου 1976) ήταν Ιάπωνας ηλεκτρολόγος μηχανικός από την Οσάκα της Ιαπωνίας. Όταν εργαζόταν στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο Τοχόκου, έγραψε διάφορα άρθρα που παρουσίασαν στον αγγλόφωνο κόσμο μια νέα κεραία που είχε σχεδιάσει ο βοηθός του Σιντάρο Ούντα.[4]

Η κεραία Yagi-Uda, η οποία κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1926, επιτρέπει την κατευθυνόμενη μετάδοση με τη χρήση ραδιοκυμάτων και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στις ραδιοφωνικές ζώνες πολύ υψηλών και υπερυψηλών συχνοτήτων . Κεραίες αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για την τηλεοπτική και ραδιοφωνική λήψη και εξακολουθούν να είναι κοινές σε συστήματα επικοινωνίας και ραντάρ. Ο Γιάγκι προσπάθησε επίσης, ανεπιτυχώς, να εισαγάγει ένα σύστημα ασύρματης μετάδοσης ισχύος. Συμμετείχε στην ίδρυση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τσίμπα[5][6].

Ήταν ο τέταρτος πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Οσάκα από τον Φεβρουάριο του 1946 έως τον Δεκέμβριο του 1946[7].

Το 1942 έγινε πρόεδρος του Τεχνολογικού Ινστιτούτου του Τόκιο, το 1944 ανέλαβε πρόεδρος του Τεχνικού Ινστιτούτου και το 1946 διετέλεσε επίσης πρόεδρος του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου της Οσάκα. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Τιμής με βραβείο Μπλε Κορδέλας το 1951, με το Τάγμα Πολιτισμού το 1956 και μεταθανάτια με το Μεγάλο Κορδόνι του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου το 1976[8].

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χιντετσούγκου Γιάγκι γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1886 στο νομό Οσάκα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρονικής Μηχανικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου του Τόκιο το 1909. Από το 1913 σπούδασε στη Γερμανία, όπου εργάστηκε με τον Χάινριχ Μπάρκχαουζεν πάνω στην παραγωγή ταλαντώσεων CW με ηλεκτρικά τόξα- στην Αγγλία, όπου εργάστηκε με τον J.A. Φλέμιγκ, ο οποίος ανακάλυψε τη δίοδο κενού- και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εργάστηκε με τον G.W. Πιρς στο Χάρβαρντ, ο οποίος επινόησε τον ταλαντωτή Πιρς, που παράγει συνεχές κύμα. Έλαβε το διδακτορικό του από το Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο το 1921[9] και συνέχισε την έρευνά του στη Γερμανία σχετικά με την παραγωγή ηλεκτρικών κυμάτων που χρησιμοποιούνται για ασύρματες επικοινωνίες. Επέστρεψε στην Ιαπωνία το 1930. Μετά το 1930, ο Χιντετσούγκου Γιάγκι συμμετείχε, ως σύμβουλος, στη λειτουργία του ερευνητικού εργαστηρίου Αριθμός Εννέα με επικεφαλής τον Ιβακούρο Χιντέο[10][11].

Ασύρματη επικοινωνία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια κεραία Yagi-Uda τριών στοιχείων που χρησιμοποιείται στο ερασιτεχνικό ραδιόφωνο. Το μακρύτερο στοιχείο ανακλαστήρα (αριστερά), το οδηγούμενο στοιχείο (κέντρο) και ο κοντύτερος κατευθυντήρας (δεξιά) έχουν το καθένα μια λεγόμενη παγίδα (παράλληλο κύκλωμα LC) που παρεμβάλλεται κατά μήκος των αγωγών τους σε κάθε πλευρά, επιτρέποντας στην κεραία να χρησιμοποιείται σε δύο διαφορετικές ζώνες συχνοτήτων.
Έξι τηλεοπτικές κεραίες Yagi-Uda σε στέγες στο Ισραήλ. Ο σχεδιασμός Yagi-Uda χρησιμοποιείται ευρέως στις συχνότητες VHF και UHF, δεδομένου ότι σε αυτά τα μήκη κύματος, τα μήκη των στοιχείων είναι βολικά μικρά.

Το θέμα της ασύρματης επικοινωνίας, το οποίο ασχολήθηκε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο εξωτερικό, θα γινόταν ένα ερευνητικό πεδίο στο οποίο θα αφιέρωνε ολόκληρη τη ζωή του. Το 1919, έγινε καθηγητής στη Σχολή Επιστημών Μηχανικής του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου Τοχόκου που είχε τότε ιδρυθεί και κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, απέκτησε επίσης τον τίτλο του διδάκτορος μηχανικού. Ήταν σε θέση να προβλέψει ότι τα βραχέα κύματα ή τα υπερβραχέα κύματα θα γίνονταν το κύριο στοιχείο για την επικοινωνία με τη χρήση ραδιοκυμάτων και έστρεψε την έρευνά του προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημοσίευση των εργασιών του με τίτλο «Παραγωγή κυμάτων μικρού μήκους», «Μέτρηση συγκεκριμένων μηκών κύματος με μικρά μήκη κύματος». και άλλων εργασιών. Η λεγόμενη κεραία Yagi βασίζεται σε αυτά τα δημοσιευμένα άρθρα. Την εφηύρε ως κεραία που χρησιμοποιεί τη «μέθοδο για κατευθυνόμενα ηλεκτρικά κύματα». Απέκτησε τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεσή του (αριθμός διπλώματος ευρεσιτεχνίας 69115, που εκδόθηκε το 1926).

Επειδή αυτή η εφεύρεση χρησιμοποιούσε μια πολύ απλή κατασκευή, επέτρεψε την κατευθυνόμενη επικοινωνία με ηλεκτρικά κύματα. Αυτή η κατασκευή χρησιμοποιείται ακόμη σε όλους τους τύπους κεραιών που χρησιμοποιούνται σήμερα για υπερβραχέα ή εξαιρετικά βραχέα κύματα.

Στις 18 Απριλίου 1985, το Ιαπωνικό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας τον επέλεξε ως έναν από τους δέκα μεγάλους Ιάπωνες εφευρέτες[12].

Στις 28 Ιανουαρίου 2016, η Google δημοσίευσε ένα κινούμενο Google Doodle προς τιμήν του έργου του[13] .

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Sarkar, T. K.· Mailloux, Robert (24 Ιανουαρίου 2006). History of Wireless. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-78301-5. 
  • Biswas, Dr Preesat· Rathore, Prof Shanti (12 Οκτωβρίου 2022). Basic Antenna & Wave Propagation with its MATLAB Volume I. Blue Rose Publishers. 
  • Jaffe, Paul· Nugent, Tom (4 Ιουνίου 2024). Power Beaming: History, Theory, And Practice. World Scientific. ISBN 978-981-12-4312-7. 
  • Snyder, Wilbert F. (1986). Achievement in Radio: Seventy Years of Radio Science, Technology, Standards, and Measurement at the National Bureau of Standards. The Bureau. 
  • Stephan, Karl (6 Μαρτίου 2015). Analog and Mixed-Signal Electronics. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-119-05180-0. 
  • Adryan, Boris· Obermaier, Dominik (30 Ιουνίου 2017). The Technical Foundations of IoT. Artech House. ISBN 978-1-63081-466-3. 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk2017966405. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk2017966405. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2022.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  4. ↑ «Hidetsugu Yagi». www.infodomus.it. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2024. 
  5. ↑ «CHIBA INSTITUTE OF TECHNOLOGY». www.it-chiba.ac.jp (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2024. 
  6. ↑ Chiba Institute of Technology history Αρχειοθετήθηκε 2014-03-09 στο Wayback Machine.
  7. ↑ Osaka University history
  8. ↑ «1976 - su ieice-hbkb.org, p. 67» (PDF). 
  9. ↑ Robert H. Welsh. "Yagi: The Man and His Antenna." QST October 1993, pp. 45-47
  10. ↑ Mercado, Stephen. «Rikugun Noborito Kenkyujo no Shinjitsu». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2007. 
  11. ↑ «Scanning the Past: A History of Electrical Engineering from the Past - Hidetsugu Yagi». web.archive.org. 11 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  12. ↑ «Ten Japanese Great Inventors». Japan Patent Office. 
  13. ↑ «Hidetsugu Yagi's 130th Birthday». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]