Χοσέ Αντόνιο Αμπρό

Χοσέ Αντόνιο Αμπρό
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση7  Μαΐου 1939[1][2][3]
Βαλέρα
Θάνατος24  Μαρτίου 2018[1][2][3]
Καράκας
Χώρα πολιτογράφησηςΒενεζουέλα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μίσιγκαν
Jose Angel Lamas School of Music
Καθολικό Πανεπιστήμιο Αντρές Μπέγιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπιανίστας
οικονομολόγος
πολιτικός
συνθέτης[4]
διευθυντής ορχήστρας
διδάσκων πανεπιστημίου
Εργοδότηςπανεπιστήμιο Σιμόν Μπολιβάρ
Περίοδος ακμής1957 - 24  Μαρτίου 2018
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαFrente Nacional Democrático
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Βενεζουέλας (1963–1969)[5]
ΒραβεύσειςΒραβείο Σωστής Διαβίωσης (2001)[6]
Σταυρός Αξίας 1ης τάξεως του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (2005)
Τάγμα του Φρανσίσκο ντε Μιράντα
βραβείο Erasmus (7  Οκτωβρίου 2010)
βραβείο Γκλεν Γκουλντ (2008)
National Music Prize of Venezuela (1978)
Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας για τις τέχνες (2008)
Μεγάλη Κορδέλα της Τάξης του Ανατέλλοντος Ηλίου (2007)
Πολικό Μουσικό Βραβείο (2009)
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (24  Οκτωβρίου 2009)
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας
Latin Grammy Trustees Award (2009)
honorary doctor of the Chopin University of Music (2015)
Frankfurter Musikpreis (2009)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρό (ισπανικά: José Antonio Abreu Anselmi, 7 Μαΐου 1939 -24 Μαρτίου 2018) ήταν διευθυντής ορχήστρας, πιανίστας, οικονομολόγος, παιδαγωγός, ακτιβιστής και πολιτικός από τη Βενεζουέλα.

Βίος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στην πόλη Βαλέρα, ο Αμπρό αποφοίτησε ως οικονομολόγος από το Universidad Católica Andres Bello και ολοκλήρωσε στο ίδιο πανεπιστήμιο το PhD του το 1961.[7] Έκανε επίσης μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.[7] Στα 1959-1964 διετέλεσε αναπληρωτής στη Βουλή των Αντιπροσώπων του Κογκρέσου της Βενεζουέλας. Αργότερα εργάστηκε ως καθηγητής οικονομικών και νομικής στο Πανεπιστήμιο Σιμόν Μπολιβάρ. Επανήλθε στον χώρο της πολιτικής το 1983, αυτή τη φορά ως Υπουργός Πολιτισμού και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου για τον Πολιτισμό. Πέραν αυτών διετέλεσε και πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικού Σχεδιασμού, όμως ένας συνδυασμός παραγόντων τον οδήγησε τελικά στην απόφαση να εγκαταλείψει την πολιτική και αφοσιωθεί στη μουσική.

Ξεκίνησε να μαθαίνει μουσική με την Ντοραλίσα Χιμένες ντε Μεδίνα στο Μπαρκισιμέτο. Αργότερα έμαθε πιάνο με τον Μοϊσές Μολέιρο καθώς εκκλησιαστικό όργανο και τσέμπαλο με τον Εβένσιο Καστελλάνος. Το 1967 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Συμφωνικής Μουσικής και το 1975 ίδρυσε το El Sistema, το οποίο επισήμως είναι γνωστό ως Ίδρυμα για το Εθνικό Δίκτυο Ορχηστρών Παιδιών και Νέων της Βενεζουέλας. Στα πλαίσια αυτού η μουσική χρησιμοποιείται ως τρόπος για την κοινωνική και διανοητική βελτίωση των νέων. Ο Αμπρό έλαβε το 1979 το Εθνικό Μουσικό Βραβείο του για το έργο του στο El Sistema, το οποίο υπό την καθοδήγησή του έχει συμμετάσχει σε προγράμματα ανταλλαγής μαθητών και συνεργασίας με τον Καναδά, τις ΗΠΑ, την Ισπανία και διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. abreu-jose-antonio. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 484753.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000024136. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 484753. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.
  5. ↑ «José Antonio Abreu tocó las notas que forjan futuro». 24  Μαρτίου 2018.
  6. ↑ rightlivelihood.org/the-change-makers/find-a-laureate/jose-antonio-abreu/.
  7. ↑ 7,0 7,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]