Χουάν Κάρλος Ναβάρο | |
---|---|
Μπαρτσελόνα | |
Θέση | Γενικός διευθυντής |
Προσωπικά στοιχεία | |
Πλ. Όνομα | Χουάν Κάρλος Ναβάρο |
Εθνικότητα | Ισπανός |
Γέννηση | 13 Ιουνίου 1980 Σαν Φελίου δε Λιοβρεγάτ, Ισπανία, Ισπανία |
Ύψος | 1,92 μ. |
Στοιχεία καριέρας | |
Ντραφτ | 2002 / Γύρος: 2 / Επιλογή:40η Ουάσινγκτον Ουίζαρντς |
Αθλ. καριέρα | 1997 - 2018 |
Θέση | Σούτινγκ γκαρντ |
Καριέρα σε συλλόγους | |
1997 - 2007 | Μπαρτσελόνα |
2007 - 2008 | Μέμφις Γκρίζλις |
2008 - 2018 | Μπαρτσελόνα |
Εθνικές ομάδες | |
Ως παίκτης: | |
2000 - 2017 | Εθνική Ισπανίας |
Ο Xουάν Κάρλος Ναβάρο (Juan Carlos Navarro Feijoo, Σαν Φελίου δε Λιοβρεγάτ, 13 Ιουνίου 1980), με το παρατσούκλι La Bomba, είναι Ισπανός πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και νυν γενικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα. Έχει ύψος 1,92 μέτρα και βάρος 91 κιλά και έπαιζε κυρίως στη θέση σούτινγκ γκαρντ. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους Ισπανούς παίκτες όλων των εποχών. Αποτελεί μέλος της καλύτερης ομάδας παικτών για την πρώτη και δεύτερη δεκαετία στην ιστορία της Ευρωλίγκα (2000-2010, 2010-2020), καθώς και Θρύλο της διοργάνωσης από το 2014. Αγωνίστηκε στην εθνική ομάδα (νέων και ανδρών) της Ισπανίας για 19 χρόνια (1998-2017), κερδίζοντας δώδεκα μετάλλια σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις καθώς και ατομικές διακρίσεις.
Ο Ναβάρο ξεκίνησε να παίζει για την Μπαρτσελόνα σε ηλικία 17 ετών, κάνοντας ντεμπούτο στις 23 Νοεμβρίου 1997. Εκείνη τη χρονιά είχε επιλεγεί για να παρακολουθήσει το Nike Hoop Summit, αλλά έμεινε στην Ευρώπη να παίζει για την Μπαρτσελόνα.
Με τη Μπαρτσελόνα, ο Ναβάρο έχει κατακτήσει την Liga ACB επτά φορές: 1999, 2001, 2003, 2004, 2009, 2011 και το 2012, το ισπανικό Κύπελλο επτά φορές: 2001, 2003, 2007, 2010, 2011, 2013 και του 2018. Το ισπανικό Supercup τέσσερις φορές: 2004, 2009, 2010 και 2011, το Korać Κύπελλο: 1999, και την Ευρωλίγκα δύο φορές: το 2003 και το 2009. Ο Ναβάρο βοήθησε την Μπαρτσελόνα να φτάσει στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα έξι φορές: 2000, 2003, 2006, 2009, 2010 και το 2012. Έχει επιλεγεί στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης επτά φορές: 2006, 2007, 2009, 2010, 2011, 2012 και το 2013. Επίσης ήταν MVP της Ευρωλίγκα το 2009, και MVP του Final-4 της Ευρωλίγκα το 2010. Το 2010, βρέθηκε στην καλύτερη ομάδα παικτών της Ευρωλίγκα για την δεκαετία 2000-2010.
Έπαιξε με τους Μέμφις Γκρίζλις του NBA για τη σεζόν 2007-08 όντας ένας από τους σημαντικούς παίκτες της ομάδας, με μέσο όρο πόντων 10.9 και μπαίνοντας στην δεύτερη καλύτερη ομάδα των ρούκι του NBA. Όμως στη συνέχεια επέλεξε να υπογράψει εκ νέου με την Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι του 2008, σε ένα τετραετές συμβόλαιο που του απόφερε €9.5 εκατ. ευρώ.
Από την σεζόν 2014-15, ο Ναβάρο αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα με το δεξί του πόδι. Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2014, ανακοινώθηκε ότι θα χάσει έξι εβδομάδες δράσης λόγω του προβλήματος στο δεξί του μηρό.[1] Στις 29 Ιουνίου του 2015, ανακοινώθηκε από τη Μπαρτσελόνα ότι ο Ναβάρο θα χάσει τρεις μήνες δράσης λόγω πελματιαίας απονεύρωσης στο δεξί του πόδι.[2] Αυτοί οι τραυματισμοί επηρέασαν τις αποδόσεις του τα δυο τελευταία χρόνια. Στις 6 Απριλίου 2017, ο Ναβάρο έγινε ο πρώτος παίκτης που έφτασε τους 4.000 πόντους στην ιστορία της Ευρωλίγκα, στον τελευταίο αγώνα της Μπαρτσελόνα για την σεζόν 2016-17 στην διοργάνωση.[3]
Στην έναρξη της σεζόν 2017-18 ο Ναβάρο υπέγραψε συμβολικό δεκαετές συμβόλαιο με την Μπαρτσελόνα.[4] Στις 12 Νοεμβρίου έγινε ο παίκτης με τα περισσότερα "clasicos" από κάθε άλλον στην ιστορία των αναμετρήσεων μεταξύ της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης.[5] Στις 23 Νοεμβρίου τιμήθηκε από την Μπαρτσελόνα για τα είκοσι χρόνια παρουσίας του στην ομάδα, παραλαμβάνοντας το βραβείο του από τον αρχηγό της ποδοσφαιρικής ομάδας, Αντρές Ινιέστα.[6][7] Στις 18 Φεβρουαρίου 2018 κατέκτησε το κύπελλο Ισπανίας και έγινε ο πολυνίκης του Copa del Rey με επτά κατακτήσεις του ισπανικού κυπέλλου.[8]
Στις 17 Αυγούστου 2018, η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε το τέλος της πλούσιας καριέρας του αρχηγού της.[9] Η Ευρωλίγκα αποχαιρέτησε τον επίσημα αναγνωρισμένο θρύλο της,[10][11] όπως έπραξε και η ACB.[12] Επίσης η Μπαρτσελόνα την 1η Μαρτίου 2019, απέσυρε τον αριθμό #11 προς τιμήν του ιστορικού αρχηγού της, σε αγώνα της Ευρωλίγκα κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.[13][14]
Στις 6 Νοεμβρίου 2019, ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για την καλύτερη ομάδα της δεκαετίας 2010-2020 στην Ευρωλίγκα.[15] Στις 17 Μαρτίου 2020, ανακοινώθηκε ότι αποτελεί μέρος της καλύτερης ομάδας παικτών της Ευρωλίγκα για την δεκαετία 2010-2020.[16] Στις 11 Αυγούστου 2020, ανακοινώθηκε από την Ευρωλίγκα ότι αποτελεί επίσης μέλος της κορυφαίας δεκάδας (ομάδας) της Μπαρτσελόνα στη δεκαετία 2010-2020, όντας πρώτος σε ψήφους του κοινού.[17]
Ο Ναβάρο έπαιξε με την ισπανική εθνική ομάδα το 2000 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σίδνεϊ. Έπαιξε στο Ευρωμπάσκετ του 2001, όπου και σκόραρε 27 πόντους στον αγώνα για το χάλκινο μετάλλιο εναντίον της Γερμανίας.
Στο Ευρωμπάσκετ του 2003 στη Σουηδία, ο Ναβάρο κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο με την εθνική ομάδα της Ισπανίας. Επίσης κέρδισε την έβδομη θέση στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, στην Αθήνα το 2004.
Τον Αύγουστο του 2006, έπαιξε με την εθνική ομάδα της Ισπανίας που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο 2006 FIBA World Championship κερδίζοντας την Ελλάδα στον τελικό (70-47), αφότου η Ελληνική ομάδα είχε νικήσει την ομάδα των ΗΠΑ στον ημιτελικό, 101-95.
Τον Σεπτέμβριο του 2007, ο Ναβάρο και η Ισπανία έχασαν από τη Ρωσία, το χρυσό μετάλλιο στον τελικό του Ευρωμπάσκετ 2007, που πραγματοποιήθηκε στην Μαδρίτη. Ο Ναβάρο ήταν μέλος της ισπανικής εθνικής ομάδας που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008. Ο Ναβάρο σκόραρε 18 πόντους στον τελικό εναντίον των ΗΠΑ.
Οι Πρωταθλητές Ισπανίας διατήρησαν το Ευρωπαϊκό στέμμα στο Ευρωμπάσκετ 2011. Ο Ναβάρο οδήγησε την ομάδα του με ένα μεγάλο παιχνίδι και 27 πόντους στο χρυσό μετάλλιο στον τελικό εναντίον της Γαλλίας. Βγήκε μέλος της καλύτερης ομάδας του τουρνουά και πήρε τον τίτλο του MVP του Ευρωμπάσκετ.[18][19]
Ο Ναβάρο επίσης κέρδισε άλλο ένα ασημένιο μετάλλιο με την Ισπανία το 2012 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο. Επιπλέον ο Ναβάρο συμμετείχε και στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο, γράφοντας ιστορία καθώς έγινε ένας από τους τέσσερις μπασκετμπολίστες, οι οποίοι έχουν πέντε συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες.[20] Στο Ρίο ο Ναβάρο με την Ισπανία, κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο.[21] Τέλος συμμετείχε στο Ευρωμπάσκετ 2017 κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο.[22][23] Αυτό ήταν και το τελευταίο τουρνουά του Ναβάρο με την εθνική ομάδα, αφού αποφάσισε να αποσυρθεί από την εθνική ομάδα στην ηλικία των 37 ετών, έχοντας κερδίσει συνολικά με το εθνόσημο (ανδρών και νέων) δώδεκα μετάλλια. Πριν το τουρνουά είχε προλάβει να γίνει ο ρέκορντμαν συμμετοχών με το εθνόσημο σπάζοντας το ρεκόρ του Σαν Επιφάνιο.[24] Μάλιστα η FIBA αποχαιρέτησε τον σπουδαίο αθλητή με ένα γράμμα.[25]
Το 2020, μετά από ψηφοφορία στον ιστότοπο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα της Εθνικής Ομάδας Ισπανίας των τελευταίων δυο δεκαετιών (2000-2020) σε Ευρωμπάσκετ.[26]
Τον Ιούνιο του 2019, ανακοινώθηκε ότι αποτελεί τον νέο τεχνικό διευθυντή των ακαδημιών της Μπαρτσελόνα.[27] Στις 16 Απριλίου 2021, ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα Χουάν Λαπόρτα, τον τοποθέτησε στην θέση του γενικού διευθυντή της ομάδας για το τμήμα της καλαθοσφαίρισης, αντικαθιστώντας τον Νάτσο Ροντρίγκεθ.[28]