Χουάν Ντιέγο Φλόρες


Χουάν Ντιέγο Φλόρες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Juan Diego Flórez (Ισπανικά)
Γέννηση13  Ιανουαρίου 1973[1][2][3]
Λίμα[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΠερού
ΣπουδέςΙνστιτούτο Μουσικής Κέρτις, Music Academy of the West και National University of Music
Ιδιότηταλυρικός τραγουδιστής
ΣυγγενείςValeria Flórez (δευτερανιψιά)
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςόπερα
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ηλίου του Περού (4  Ιουνίου 2007), Ιππότης του Τάγματος Πολιτικής Αξίας του Μονακό (18  Νοεμβρίου 2013)[5], Kammersänger (2012) και Medal of Honor of the Congress of the Republic of Peru
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χουάν Ντιέγο Φλόρες (ισπανικά:Juan Diego Flórez, γενν. Λίμα, 13 Ιανουαρίου 1973) είναι διεθνούς φήμης Περουβιανός ελαφρύς τενόρος (τενόρος "leggero" ή τενόρος "di grazia"). Είναι γνωστός κυρίως για τις ερμηνείες του σε όπερες μπελ κάντο. Στις 4 Ιουνίου 2007 έλαβε την υψηλότερη τιμητική διάκριση της χώρας του, το Μεγαλόσταυρο της Τάξης του Ήλιου του Περού (Gran Cruz de la Orden del Sol del Perú).

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Juan-Diego-Florez. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Opera Vivra. tenors/juan-diego-florez. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. «Journal de Monaco». (Γαλλικά) Journal de Monaco. Μονακό. 22  Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019. σελ. 2374.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Επίσημη ιστοσελίδα(Αγγλικά)
  • Γιώργος Β. Μονεμβασίτης (16 Σεπτεμβρίου 2007). «Ο βασιλιάς και οι διάδοχοι». Ελευθεροτυπία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2008. 
  • Νίκος Α. Δοντάς (8 Ιουνίου 2003). «Χουάν Ντ. Φλόρες σπάνιο οδικό (sic) πτηνό». Πολιτισμός. Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  • Νίκος Α. Δοντάς (10 Αυγούστου 2008). «Απολαυστικό θέαμα με γέλιο, κέφι και κορυφαίες ερμηνείες». Πολιτισμός. Καθημερινή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2008. 
  • Αναστασία Ζενάκου (11 Μαρτίου 2007). «Η συμβολική αξία ενός bis». ars... brevis. ΤΟ ΒΗΜΑ online. σελίδες C02. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  • Ίσμα Μ. Τουλάτου (3 Δεκεμβρίου 2006). «Οι «δελφίνοι» των υψηλών «ντο»». ΤΟ άλλο ΒΗΜΑ. ΤΟ ΒΗΜΑ online. σελίδες C04. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2008.