Χρήστος Ιακώβου

Χρήστος Ιακώβου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12  Απριλίου 1948
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρσιβαρίστας
δεδομένα

Ο Χρήστος Ιακώβου (12 Απριλίου 1948) είναι Έλληνας Ολυμπιονίκης της άρσης βαρών, τεχνικός σύμβουλος του τμήματος άρσης βαρών του Παναθηναϊκού και επιχειρηματίας. Υπήρξε επί χρόνια ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής ομάδας Άρσης Βαρών της Ελλάδας.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1948 στην Κωνσταντινούπολη. Αναδείχθηκε καλύτερος αθλητής της χρονιάς το 1971, το 1972 και το 1975. Έχει έναν γιο, τον Αλέξανδρο.

Υπήρξε μεγάλο όνομα του ελληνικού αθλητισμού τη δεκαετία του 1970, όταν και διακρίθηκε σε πάμπολλες διοργανώσεις. Λίγο νωρίτερα, το 1967 και 1968, είχε καταρρίψει τα παγκόσμια ρεκόρ εφήβων στην κίνηση του ντεβελοπέ, στην οποία ξεχώριζε. Συγκεκριμένα, στις 9 Δεκεμβρίου του 1967, βελτίωσε το παγκόσμιο εφηβικό ρεκόρ της κατηγορίας των 75 κιλών, στο ντεβελοπέ, με 136,5 κ.[1] Το 1968 επανέλαβε το επίτευγμά του καθώς στις 7 Απριλίου κατέρριψε στο Λονδίνο το παγκόσμιο εφηβικό ρεκόρ στο ντεβελοπέ με 139 κ.[2] Το 1969 κατετάγη 5ος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και 6ος στο παγκόσμιο[3].

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως αθλητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κέρδισε χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1971, ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1972, υπήρξε πέντε φορές μεσογειονίκης, βαλκανιονίκης και δεύτερος στο διηπειρωτικό κύπελλο το 1975 με την ομάδα της Μικτής Ευρώπης. Συμμετείχε σε τρεις Ολυμπιάδες, το 1968 στο Μεξικό, το 1972 στο Μόναχο όπου κατέκτησε την 5η θέση στην κατηγορία του (82,5 κιλά), και το 1976 στο Μόντρεαλ. Ένα λάθος του το 1972 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου -δεν άκουσε τον προπονητή του- του στοίχισε το χάλκινο μετάλλιο.[ασαφές] Ο Χρήστος Ιακώβου αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό το 1965, 1966, 1968, 1969, 1970, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977 και 1978.

Ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ωστόσο, ως προπονητής της εθνικής ομάδας άρσης βαρών έγραψε τις πιο πλούσιες σελίδες δόξας του αθλήματος. Από τα 68 μετάλλια που είχε κατακτήσει μέχρι το 2004 η Ελλάδα σε παγκόσμια πρωταθλήματα ανδρών, τα 66 ήρθαν υπό τις οδηγίες του «αρχιστράτηγου» και τα υπόλοιπα δύο κέρδισε ο ίδιος ως αθλητής. Επί των ημερών του η ελληνική εθνική ομάδα πήρε την πρώτη θέση στη βαθμολογία των παγκοσμίων πρωταθλημάτων δύο φορές, το 1998 και το 1999, ενώ η Ελλάδα αναδείχθηκε πρώτη στα μετάλλια της άρσης βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.

Στις 25 Νοεμβρίου του 2013 ανακοινώθηκε από τον Παναθηναϊκό η επιστροφή του στο σύλλογο με καθήκοντα τεχνικού συμβούλου.[4]

Υπόθεση ντόπινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 2008 υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή, αφότου έντεκα από τους δεκατέσσερις αθλητές της Εθνικής ομάδας βρέθηκαν θετικοί για ντόπινγκ στο πρώτο δείγμα σε αιφνιδιαστικό έλεγχο που πραγματοποίησε η WADA.[5] Τον Μάιο του 2008 ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του Ιακώβου για πέντε πλημμελήματα[6] για αυτή την υπόθεση. Τον Φεβρουάριο του 2014 αθωώθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, καθώς και όλοι οι αθλητές της Εθνικής ομάδας άρσης βαρών.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Πλούσια χρονιά για τον ελληνικό αθλητισμό, Ιστορικό Λεύκωμα 1967, σελ. 162, Καθημερινή (1997)
  2. ↑ Ιστορικό Λεύκωμα 1968, σελ. 162, Καθημερινή (1998)
  3. ↑ Άλλα σημαντικά γεγονότα σε Ελλάδα και εξωτερικό, Ιστορικό Λεύκωμα 1969, σελ. 162, Καθημερινή (1998)
  4. ↑ Ετοιμάζεται να ξαναγράψει ιστορία[νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ «Αθλητισμός - Σοκ στην εθνική άρσης βαρών με κρούσματα ντόπινγκ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2008. 
  6. ↑ in.gr Αρχειοθετήθηκε 2008-06-14 στο Wayback Machine., Ποινική δίωξη κατά του Χρήστου Ιακώβου για πέντε πλημμελήματα, 20/05/2008

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]