Συντεταγμένες: 56°48′20.88″N 9°34′45.89″E / 56.8058000°N 9.5794139°E
Χύτρα του Γκούντεστρουπ | |
---|---|
![]() | |
Είδος | έργο τέχνης, αρχαιολογικό εύρημα και cauldron |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 56°48′21″N 9°34′46″E |
Τοποθεσία | Εθνικό Μουσείο της Δανίας |
Χώρα | Δανία |
Έναρξη κατασκευής | 150 π.Χ.[1] |
Ύψος | 42 εκατοστά |
Υλικά | άργυρος |
![]() | |
δεδομένα (π) |
Η χύτρα του Γκούντεστρουπ είναι αρχαιολογικό εύρημα από τη Δανία. Βρέθηκε το 1891 σε βάλτο κοντά στο Γκούντεστρουπ και από εκεί πήρε το όνομά του. Φιλοξενείται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας.
Βρέθηκε λυμένο και τοποθετημένο σε ένα ξηρό μέρος του βάλτου, ενώ πιστεύεται ότι διαμελήθηκε πριν τοποθετηθεί. Βρέθηκε το 1891 και ανασυγκροτήθηκε από τον Δανέζο αρχαιολόγο Σόφους Μίλλερ το 1982.
Είναι αργυρό σκεύος πλούσια διακοσμημένο, που εικονίζει σκηνές από τη μυθολογία των Κελτών ή Γερμανών ή Θρακών. Το υλικό είναι σχεδόν ατόφιο ασήμι, εν μέρει επίχρυσο. Αποτελείται από δεκατρία ελάσματα. Ένα στρογγυλό, πέντε μακρόστενα και επτά βραχύτερα παραλληλόγραμμου σχήματος. Λείπει ένα κομμάτι τετραγωνικών διαστάσεων. Λείπει επίσης μια λαβή, και μερικά άλλα τμήματα. Φέρει φθορές που προέρχονται από συχνή χρήση.
Στον πυθμένα της χύτρας εικονίζεται ένα βόδι και μια γυναικεία μορφή,[2] (θεά ή ιέρεια) που κρατάει δόρυ, έτοιμη να θυσιάσει το ζώο. Δύο άλλοι σκύλοι συμπληρώνουν τη σκηνή. Στα εξωτερικά ελάσματα εικονίζονται προτομές γυναικείων θεοτήτων και άνδρες.
Η χύτρα του Γκούντεστρουπ είναι το μεγαλύτερο σωζόμενο αργυρό σκεύος της εποχής του σιδήρου στην Ευρώπη. Η τεχνοτροπία φαίνεται πως είναι θρακική, ενώ ο διάκοσμος είναι κέλτικος. Πιστεύεται ότι ήταν κέλτικη παραγγελία σε θρακικό εργαστήριο. Πιθανόν να μεταφέρθηκε από Κίμβριους έμπορες που διέσχισαν τον Δούναβη με βόρεια διεύθυνση. Άλλοι όμως ερμηνεύουν το σκεύος ετούτο ως έργο Γαλατικού εργαστηρίου της εποχής του αυτοκράτορα Άυγουστου, και υποθέτουν ότι καταποντίστηκε στους ρωμαϊκούς χρόνους.[3]