Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ωρείθυια, που σημαίνει «αυτή που τρέχει σαν τρελή στο βουνό» («η εν τω όρει ως μανιώδης τρέχουσα»), αναφέρονται τα παρακάτω πέντε πρόσωπα:
Μία από τις θυγατέρες του βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέως και της συζύγου του Πραξιθέας. Ανάμεσα στα αδέλφια της Ωρειθυίας συγκαταλέγονται ο Κέκροπας ο νεότερος, ο Άλκωνας, ο Ορνέας, ο Θέσπιος, ο Ευπάλαμος, ο Πάνδωρος, ο Μητίονας, η Μερόπη, η Κρέουσα, η Πρόκρις και η Πρωτογένεια. Την Ωρείθυια την ερωτεύτηκε τρελά ο Βορέας (ο θεός του βόρειου ανέμου)[1] και έτσι την απήγαγε στις όχθες του Ιλισού. Ο Βορέας τη μετέφερε στον «Βράχο του Σαρπηδόνα», κοντά στον ποταμό Εργίνο, στη Θράκη. Εκεί την τύλιξε μέσα σε ένα σύννεφο και ενώθηκε βίαια μαζί της. Το ζευγάρι απέκτησε δίδυμους γιους, τον Ζήτη και τον Καλάι, καθώς και δύο κόρες, τη Χιόνη και την Κλεοπάτρα. Ο Αισχύλος έγραψε ένα σατυρικό δράμα σχετικώς με το περιστατικό, την «Ωρείθυια», το οποίο έχει χαθεί. Ο Πλάτων αναφέρει κάπως ειρωνικά, ότι ίσως υπάρχει μία λογική εξήγηση της ιστορίας: η Ωρείθυια μπορεί να έπεσε και να σκοτώθηκε στα βράχια του Ιλισού, όταν φύσηξε μια δυνατή ριπή βοριά και έτσι να ειπώθηκε ότι «την πήρε ο Βορέας»[2]. Προσθέτει και μία άλλη εκδοχή, κατά την οποία η αρπαγή της Ωρειθυίας έγινε όχι στον Ιλισό, αλλά στον Άρειο Πάγο (εκδοχή θεωρούμενη μεταγενέστερη και λιγότερο σοβαρή από τους νεότερους μελετητές).
Μία από τις κόρες του αρχαιότερου βασιλιά των Αθηνών, του Κέκροπα. Η Ωρείθυια αυτή παντρεύτηκε τον Μακεδόνα, σύμφωνα με μία παράδοση και απέκτησαν μαζί ένα γιο, τον Ευρωπό.
Μία από τις Νηρηίδες, δηλαδή τις θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Η Νηρηίδα Ωρείθυια αναφέρεται στην Ιλιάδα (Σ 48).
Αμαζόνα, κόρη της βασίλισσας των Αμαζόνων Μαρπησίας. Μετά τον θάνατο της μητέρας της, έγινε εκείνη βασίλισσα μαζί με την Αντιόπη. Προσπάθησε να εμποδίσει την κλοπή της ζώνης της βασίλισσας Ιππολύτης από τον Ηρακλή, χωρίς επιτυχία. Όταν οι Έλληνες φεύγοντας, απήγαγαν την Αντιόπη, η Ωρείθυια συγκέντρωσε στρατό και πολιόρκησε την Αθήνα για να την πάρει πάλι πίσω. Όμως η Αντιόπη πέθανε κατά τη διάρκεια της μάχης και η Ωρείθυια τραυματίστηκε· μετά από λίγο πέθανε και εκείνη. Τη διαδέχθηκε η Πενθεσίλεια.