Ωριαία αστρολογία

Ωριαία αστρολογία είναι αρχαίος κλάδος της αστρολογίας ο οποίος βασίζεται στις τεχνικές που χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι ώστε να παρέχει απαντήσεις σε συγκεκριμένες ερωτήσεις με βάση τη χρονική στιγμή που έγινε η ερώτηση. Σπουδαία παραδείγματα είναι ο Δωρόθεος της Σιδώνος [1], ο Μανίλιος [2], ο Ερμής Τρισμέγιστος, ο Ηφαιστίωνας [3], ο Βέττιος Βαλέντιος[4], ο Κλάβδιος Πτολεμαίος[5], ο Αντίοχος Αθηναίος[6], ο Παύλος Αλεξανδρεύς,[7] ο Ολυμπιόδωρος[8], ο Αμπού-Μασάρ, που έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ και αποτέλεσε τον κεντρικό ιδρυτή της Ισλαμικής Αστρολογίας, και ο Ντέιβιντ Πίνγκριν.

Η διαδικασία είναι η εξής: Ο ενδιαφερόμενος πηγαίνει στον αστρολόγο με ένα ζητούμενο και του υποβάλει μια ερώτηση. Ο αστρολόγος, αφού ακούσει με προσοχή την ερώτηση του ερωτώντα, καταστρώνει τον ωριαίο χάρτη του ενδιαφερομένου, δίνοντας βάση σε δυο καίρια στοιχεία: την ώρα που γίνεται η ερώτηση και τις γεωγραφικές συντεταγμένες του τόπου στον οποίο βρίσκεται ο αστρολόγος.


Υπάρχουν τρία παρεμφερή συστήματα ωριαίας αστρολογία με σχετικές τεχνικές:

  • Ωριαία αστρολογία (παρόν - απαντά στην συγκεκριμένη ερώτηση)
  • Αστρολογία του γεγονότος (περιγράφει την ιστορία της ερώτησης - τι συνέβη στο παρελθόν) και
  • Αστρολογία επιλογής (διαβλέπει τι θα ακολουθήσει στο μέλλον - πώς θα εξελιχθεί αν τα γεγονότα κυλήσουν ανεπηρέαστα).
  1. Carmen astrologicum σε δακτυλικό εξάμετρο, 1ο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ.
  2. Astronomica, 14 μ.Χ
  3. Τα αποτελεσματικά, τέλη 4ου με αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ.
  4. Ανθολογία, 2ος αιώνας μ.Χ.
  5. Πεντάτευχος του Πτολαιμαίου
  6. Θησαυρός, τέλη 2ου αιώνα μ.Χ.
  7. Τα εισαγωγικά θέματα,378 μ.Χ.,το συγκεκριμένο έργο σώζεται αυτούσιο
  8. Εκ του των Αντιόχου Θησαυρών- Επίλυσης και διήγησης πάσης αστρονομικής τέχνης,564 μ.Χ.