Becamòrt

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Dagli Onorànsi fùnebri a Lòndra.

Al becamòrt[1] 'l è cla persòuna che, per mistēr, la mèt avànti tùt quèl ch'a servìs per suplìr i mòrt, ch'a sìa la casa, al câr funeràri, la suplidùra, i fiór, i avìś e vìa descurènd.

Manéri 'd dir

  • (EGL) Te pêr un becamòrt! (IT) (lett.) Sembri un beccamorto!, (fig.) Sembri un tristissimo!

Vóś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Referèinsi

  1. (MUD) e (IT) In dal "Vocabolario etimologico del dialetto modenese" dal Sìlvio Cevolani, Mòdna, 2011, paǵ 53, a s escrìv che 'l nòm al pòsa deśgnìr da n'abitùdin che cal lavuradōr chè 'l gh'ìs ed muśghèr al mìgnol di mòrt p'r èser sicùr ch'i fùsen dedlà dabòun.