Befàna
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
La Befàna l'è na figùra tradisiunèla dal regiòun dl'Itàglia, cuma na vècia, vistìda ed pân vêć, che in gròpa a la só malgarèina la vularèv in sìm'ai còp di tèǵ la nôt tra 'l 5 e 'l 6 de śnèr, p'r inpinìr i calsèt preparê per lē dai putèin, ed caramèli, ciuculatèin e turòun, mo anca 'd un quèlc tòc ed carbòun se 'l putèin 'l à fat arabìr.
La paròla "befàna" la s'rèv na corusiòun lesichèla dl'Epifanìa, ch'la deśvìn da 'l grēc ἐπιφάνεια.
Cla vècia lè la pêr na stria mo invéci 'd avér-'g al capêl a punta, la gh'à 'n fasulét in cô c'ma 'l reśdóri ed na volta.
Pruvèrbi e manéri ed dir
- La 'm pêr la Befàna: quànd a s ciacàra ed na dóna minga tant bela;
- M ê-'t tòlt per la Befàna?: a s rispònd a ùn ch'al s crèd in dirìt a ciapèr quêl da tè.
- Sa 't à-la purtê la Befàna?[1]: a s edmànda al 6 de śnêr, dôp che la vècia l'arà sicuramèint impinî un quelc calsèt.
«
La Befana vien di notte con le scarpe tutte rotte, con le toppe alla sottana, viva, viva La Befana!»
(IT)(Filatéla dal pòpul)