Cerga

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

La cerga dal Beê Angèlic in dl artrât ed sè stès in dal muśèo San Marco a Firèins.

La cerga (chierica in itagliàṅ) l'è cla tuśèda 'd cavî a forma 'd plèda in dal mêś dla sùca di cèregh, ch'a s era tachê a fèr in dal Medi Ēv a quī ch'i vliven dvintèr frê o prēt.

La Céśa l'à decîś chè in dal 1972 che la cerga la nn'era minga più obligatòria.

Manéri 'd dìr

  • (EGL) A s tàca bèle a vèder la cerga[1], (IT) Si comincia già a vedere la pelata.
  • (EGL) Dèr un cuc (tant e-gròs) da fèr gnìr la cerga[2], (IT) Dare un pugno in testa (tanto grosso) da provocare la tonsura.

Vóś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi

  1. (EGL) e (IT) Dizionario del dialetto carpigiano, G. Malagoli e A. M. Ori, Mòdna 2011.
  2. Ibidem.