Luminarōl

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn


Du luminarōl modèren.

Al luminarōl[1] o duminarōl[2][3] o lucernàri (abbaino o lucernario in itagliàṅ) 'l è 'n finestrèin avèrt in dal tèǵ invéci che in dal mùr.

A s è avû anc in dal pasê di eśèinpi gnanc cìc ed lucernàri, c'ma s pōl incòr vèder in dal bûś a 'l élta dal Pantheon ed Ròma.

Manéri 'd dìr

  • (CARPŚ) Al granêr al tōś lûś da 'l duminarōl,[4] (IT) Il solaio prende luce dall'abbaino.

Vóś lighèdi

Referèinsi

  1. ↑ (MUD) e (IT) Secònd al Vocabolario etimologico del dialetto modenese edl Istituto enciclopedico Settecani, Spilambèrt, 2011, la paròla „luminaról” la deśgnarèv da 'l latèin luminare, "fèr lûś"”.
  2. ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „duminaróol”.
  3. ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal disiunàri "Dèscòrèr Càrpšan" ed Massimo Loschi, Chèrp, novèmber 2016, a s escrìv: „dùmìnàról”.
  4. ↑ Ibidem, a s escrìv: „Al grànêr al tóš luš dal dùmìnàról”.

Èter progêt