C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn |
Se (If— in ingléś), l'è na poveśìa scrìta da 'l Prémi Nobel Rudyard Kipling dintór'n a 'l 1895 e publichèda in del só Rewards and Fairies in dal 1910.
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise:
If you can dream—and not make dreams your master;
If you can think—and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build ’em up with worn-out tools:
If you can make a heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: “Hold on!”
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings—nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds’ worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that’s in it,
And—which is more—you’ll be a Man, my son!
S't egh la chêv ed tgnìr da cât i ragionamèint quand tùt chièter
i i lasen lè e i s la tóśen tég,
S't egh la chêv ed crèder in tè stès quand tùt chièter no,
Ma 't mantìn incòr al post p'r i só dùbi;
S't egh la chêv 'd aspetèr e 'd an stanchèr-et minga incòr,
O, send caluniê, 'd an rispònder col calùni,
O, send maledèt, 'd an dèr spasi a 'l maledisiòun,
Sèinsa però an parér trôp bòun, e gnanc trôp inteligìnt:
S't egh la chêv 'd insugnèr-et e 'd an fèr di insògn i tó padròun;
S't egh la chêv ed pinsèr e 'd an fèr di pinsér al tó traguèrd;
S't egh la chêv ed catèr dal Vitòri e di Disaster
E 'd tratèr chi du impostōr chè ala stèsa manéra;
S't egh la chêv ed sintìr el tó veritê
Cuntèdi a 'l cuntràri dai furfànt per tōr in gìr i siôc,
O vèder i lavōr ch'i éren la tó vìta, ròt,
E pighèr-'t a tōr-i sù e met'r-i in pē incòr coi tó arnēś scasê:
S't egh la chêv ed fèr un mùć ed tùti el tó vitòri
E mèt'r-i a rìsć a testa o crōś,
E perder, e partìr n'ètra volta da 'l inìsi
E gnanc dìr gnìnt 'd avér-i persi;
S't egh la chêv ed mèt'r a 'l lavōr al tó cōr, i nèruv e i muscol
Per rivèr a 'l tó traguèrd dôp ch'i ìn frùst da cal pês,
E tgnìr a bota quand in tè a n'gh'è armêś più gnint
Fóra che la volontê ch'la gh'dìś: “Tgnî a bota!”
S't egh la chêv ed ciacarèr coi agìnt e tgnìr da cât al tó valōr,
O caminèr col rè e tgnìr da cât al giudìsi,
Se nè i nimìg e gnanca i miór amìg i n'pólen fèr-et dal mêl,
Se tùti el persòuni i còunten per tè, mo nisùna trôp;
S't egh la chêv 'd impinìr tùt i minût ch'i pasen
Cun ssanta secònd pìn ed valōr,
Tùa la srà la Tèra e tùt quêl ch'a gh'è in sìma,
E—ch'l è 'l più—te srê un Òm, fiōl!