5485 Kaula | |
asteroido | |
asteroido | |
---|---|
Oficiala nomo | 5485 Kaula |
Aliaj nomoj | 1991 RQ21 ; 1976 JM6 ; 1980 DG5 ; 1989 EA2 ; 2081 T-1 |
Nomita laŭ | William Mason Kaula vd |
Malkovro | |
Malkovrinto | Henry E. Holt |
Dato de malkovro | 11-a de septembro 1991 |
Loko de malkovro | Monto Palomar |
Orbitaj ecoj | |
Asteroida familio | asteroida zono vd |
Granda duonakso - Periapsido - Apoapsido |
409,352 Gm (2,736 AU) 363,174 Gm (2,428 AU) 455,530 Gm (3,045 AU) |
Discentreco | 0,113 |
Meza anomaliangulo | 114,428° |
Klinangulo | 3,295° |
Periodo | 1653,313 tagoj (4,527 jaroj) |
Meza cirkulrapido | 18,01 km/s |
Longitudo de suprenira nodo |
50,985° |
Argum. de periapsido | 66,187° |
Fizikaj ecoj | |
Observaj ecoj | |
Spektroklaso | S |
Absoluta magnitudo | 13,2 |
5485 Kaula estas asteroido de la asteroida zono, konsistanta ĉefe el silikatoj de fero kaj de magnezio, kiel montras ĝia spektra klaso "S".
Ĝi estis malkovrita la 11-an de septembro 1991 de la usona astronomo Henry E. Holt elde la Observatorio de la Monto Palomar, norde de San-Diego (Kalifornio, Usono).
Ĝi estas nomita en honoro de la aŭstralidevena usona geofizikisto William M. Kaula[1] (1926–2000), profesoro pri terscienco kaj kosmologio ĉe la Universitato de Kalifornio ĉe Los-Anĝeleso. Li estis pioniro en la uzo de artefaritaj satelitoj en geodezio kaj por la faro de gravimetriaj mapoj de Tero, Luno, Venuso kaj Marso.
Antaŭe: | Listo de asteroidoj (5001 - 6000) | Poste: |
---|---|---|
5484 Inoda | 5485 Kaula | (5486) 1991 UT2 |