Alegana betulo | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Somera foliaro de Alegana betulo
| ||||||||||||
Biologia klasado | ||||||||||||
| ||||||||||||
Betula alleghaniensis Britton, 1904 | ||||||||||||
Sinonimoj
| ||||||||||||
| ||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||
La alegana betulo (Betula alleghaniensis), estas specio de betulo, hejma en orienta Nordameriko, ekde Novlando ĝis Nova Skotujo, Nova Brunsviko, suda Kebekio kaj Ontario, kaj la sudorienta angulo de Manitobo en Kanado, okcidente ĝis Minesoto, kaj sude en Apalaĉa Montaro ĝis norda Georgio.
La alegana betulo estas la provinco-arbo de Kebekio, kie ĝi estas ofte nomita merisier [merizje], nomo kiu en Francujo estas uzata por la ĉerizarbo. La angla nomo, yellow birch (flava betulo) referencas al la koloro de la arboŝelo [1].
Ĝi estas mezgranda foliarbo atingante altecon de 20 metroj (escepte 30 metroj) kun trunko ĝis 80 cm de diametro. La ŝelo estas glata, flav-bronzkolora, senŝeliĝante en maldikaj horizontalaj strioj, kaj ofte kun malgrandaj nigraj makuloj kaj cikatroj. La branĉetoj, se ili estas kontuzitaj, havas malfortan odoron de salikila metilo, kvankam ne tiel fortan kiel ĉe la rilata la dolĉa betulo (Betula lenta). La folioj estas alternaj, ovalaj, 6-12 cm longaj kaj 4-9 cm larĝaj, kun fajne segildentaj marĝenoj. La floroj estas vent-polenitaj amentoj, 3-6 cm longaj. La masklaj amentoj estas pendantaj, la femalaj amentoj starigantaj. La fruktoj aŭtune maturiĝas, estas kunmetitaj de multaj malgrandegaj flugilhavaj semoj enpakitaj inter la amentobrakteoj.
La ligno de tiu nearktisa specio estas amplekse uzata por plankoj, mebloj kaj dentpikiloj. Plejparte de la ligno vendata kiel betulo en Nordameriko devenas de tiu specio. Pluraj specioj de lepidopteroj uzas la arbon kiel nutraĵfonton por siaj raŭpoj.