Amigdalino
| Amigdalino | ||
 | ||
| Plata kemia strukturo de la Amigdalino | ||
 | ||
| Tridimensia kemia strukturo de la Amigdalino | ||
 | ||
| Amigdalino estas nature trovata en la semoj de la Prunus armeniaca | ||
| Kemia formulo | ||
| CAS-numero-kodo | 29883-15-6 | |
| ChemSpider kodo | 570897 | |
| PubChem-kodo | 34751 | |
| Fizikaj proprecoj | ||
| Aspekto | senkoloraj kristaloj | |
| Molmaso | 457,407 g·mol−1 | |
| Denseco | 1,4474g cm−3 | |
| Fandpunkto | 223 °C[1] | |
| Bolpunkto | 743,3 °C[2] | |
| Refrakta indico | 1,4665 | |
| Ekflama temperaturo | 403,3 °C | |
| Solvebleco | Akvo:98 g/L | |
| Mortiga dozo (LD50) | 431 mg/kg (buŝe) | |
| Sekurecaj Indikoj | ||
| Riskoj | R22 | |
| Sekureco | S26 S36/37/39 S24/25 S45 | |
| Pridanĝeraj indikoj | ||
| Danĝero
| ||
| GHS Damaĝo Piktogramo |
| |
| GHS Signalvorto | Averto | |
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | H302 | |
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P264, P270, P301+312, P330, P501[3] | |
(25 °C kaj 100 kPa) | ||
Amigdalino estas cianogena glikozido, kiu en ĉeesto de akvo formas cianidan acidon (HCN). Ĝi aperas en kernoj de drupoj (ekz. de abrikoto, pomo, amara migdalo ks.).
Kemiaj proprecoj
[redakti | redakti fonton]En maldensaj acidoj, amigdalino disiĝas en glukozon kaj migdal-nitrilo. Tiu lasta disfalas plu al tipaj amara migalaromaĵoj benzaldehido kaj cianida acido.
Stereoizomero
[redakti | redakti fonton]La L-enantiomero (L-migdalnitrilo-'β-D-gentiobiosido) estas nomata kiel neoamigdalino.
Uzo
[redakti | redakti fonton]Oni uzas ĝin pro ties supozita - nepruvita - efiko kontraŭ kancero. la troa uzo povas kaŭzi venenigon pro la estiĝanta cianida acido.