Antoine Arnauld

Antoine Arnauld
Persona informo
Antoine Arnauld
Naskiĝo 6-an de februaro 1612 (1612-02-06)
en Parizo,  Reĝlando Francio
Morto 8-an de aŭgusto 1694 (1694-08-08) (82-jaraĝa)
en Bruselo,  Hispana Nederlando
Religio Jansenismo vd
Lingvoj latinafranca vd
Ŝtataneco Reĝlando Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Sorbono - doktoro (1635–1641)
Collège de Calvi (en) Traduki
Collège de Lisieux (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Patro Antoine Arnauld (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Agnès Arnauld (mul) Traduki, Marie Angélique Arnauld (en) Traduki, Henri Arnauld (en) Traduki kaj Robert Arnauld d'Andilly (mul) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Alia nomo Bonneval • J. Callaghan • Un Ecclésiastique • Antoine Godefroy • Le Grand Arnauld • Sieur de La Motte • Theologus parisiensis • Docteur en théologie • Docteur de Sorbonne vd
Okupo teologo
verkisto
universitata instruisto
logikisto
eseisto
filozofo
matematikisto
poeto
statistikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Verkado
Verkoj Port-Royal Grammar ❦
Port-Royal Logic ❦
Q18611129 ❦
Q120157115 vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Antoine Arnauld (naskiĝis la 6-an de februaro 1612, mortis la 8-an de aŭgusto 1694)[1]le Grand (la Granda) kiel nomis lin samtempuloj, por distingi lin de lia patro — estis franca katolika teologo, filozofo, kaj matematikisto. Li estis unu el la ĉefaj intelektuloj de la grupo de Jansenismo de la pariza abatejo de Port-Royal kaj havis ampleksan sciaron pri patristiko.

Lia libro, De la fréquente Communion (pri ofta komunio, 1643), estis grava paŝo por fari la celojn kaj idealojn de tiu movado kompreneblaj al la ĝenerala publiko.

Ĉefaj verkoj

[redakti | redakti fonton]

Ligiloj al la versio de Gallica.

  • De la fréquente communion où les sentimens des Pères, des papes et des Conciles touchant l'usage des sacremens de pénitence et d'Eucharistie sont fidèlement exposez. Paris : A. Vitré, 1643. Kompleta teksto en origina franca : [1]
  • Grammaire générale et raisonnée contenant les fondemens de l'art de parler, expliqués d'une manière claire et naturelle. Paris : Prault fils l'aîné, 1754. Kompleta teksto en origina franca : [2]
  • La logique ou l'art de penser contenant outre les règles communes, plusieurs observations nouvelles, propres à former le jugement. Paris : G. Desprez, 1683. Kompleta teksto en origina franca : [3]
  1. The new Schaff–Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge. Vol. 1. Baker, 1960