Artodomo Graz | |||
---|---|---|---|
Kunsthaus Graz | |||
arta muzeo | |||
Lando | Aŭstrio vd | ||
Situo | Graz | ||
Konstrustilo(j) | Blobitecture vd | ||
Arkitekto(j) | Peter Cook • Colin Fournier vd | ||
Estiĝo | 2003 | ||
Malfermo | 2003 | ||
Koordinatoj | 47° 4′ 17″ N, 15° 26′ 2″ O (mapo)47.071415.434Koordinatoj: 47° 4′ 17″ N, 15° 26′ 2″ O (mapo) | ||
| |||
Retpaĝo | https://www.museum-joanneum.at/en/kunsthaus-graz | ||
La Artdomo Graz germane Kunsthaus Graz, [1] [2][3][4] estas muzeo kaj galerio de nuntempa arto, en Graz, Stirio, Aŭstrio.
La artodomo estis malfermita kadre de la programo de Eŭropa Kultura Ĉefurbo en 2003. La konstruaĵo, kies ekspozicia programo inkluzivas nuntempan arton de la lastaj kvin jardekoj, estas parto de la Universala Muzeo Joanneum.
Ĝi ankaŭ estas konata pro la nekutima arkitektura formo de la konstruaĵo en kiu ĝi estas loĝigita. La koncepto de la konstruaĵo estis disvolvita de la londonaj arkitektoj Peter Cook kaj Colin Fournier [5].
La muzeo estis konstruita sur la bordoj de la Mora Rivero kiu elfluas el la urbo. Ĝi estis establita direkte al la jaro 2003, kiam Graz funkciis kiel la kultura ĉefurbo de Eŭropo, kaj estis inaŭgurita en la sama jaro, kiel komuna iniciato de la municipo de Graz, kaj de la ŝtato de Stirio kie ĝi situas.
La dezajnistoj de la konstruaĵo - Peter Cook kaj Colin Fournier - dezajnis ĝin en la spirito de Blob-arkitekturo, kaj donis al ĝi la formon de organika estaĵo. Tio aspektas esti en tuta kontrasto al la ĉirkaŭaj konstruaĵoj tradiciaj [6].
Stile, la Artodomo Graz povas esti asignita al blob-arkitekturo, kies pneŭmatika aspekto estas minacita per la "pinglo" sed estas fakte trapikita strukturo. 15 malpezaj enirejoj - estas orientitaj proksimume 45° supren kaj esence norden, kelkaj el ili pli nordokcidente. Nur la 16-a estas metita signife pli malalte kaj indikas pli plate al la belfrido sur la Schlossberg - en direkto iomete pli oriente ol nordoriente.
Entute, 930 komputilaj bluaj fluoreskaj ringolumoj (BIX-Media stilo) estas integritaj en la eksteran muron de la konstruaĵo kaj estas uzataj por enscenigi ŝanĝiĝantajn artajn lumajn ekranojn [7]. La konstruaĵo tre elstaras en sia ĉirkaŭaĵo sur la fono de la tradicia baroka arkitekturo de la konstruaĵoj ĉirkaŭ ĝi. Ĝi estis kromnomita "la ĝentila eksterterano" kaj iĝis unu el la vidaj simboloj de la urbo [8].
La bazo de la konstruaĵo estas farita el ŝtalbetono, kaj la ekstera ŝelo estas farita el bluecaj lumelektraj paneloj. La Artodomo aspektas deca malgraŭ la tre malalta buĝeto por similaj kulturaj konstruaĵoj en grandaj urboj. La interna dekoracio, laŭ Colin Fournier, devus simili la nigran skatolon de magiisto.
La muzeo koncentriĝas pri enscenigado kaj aranĝado de ekspozicioj pri multidisciplina moderna arto, do pri arkitekturo, dezajno, filmo, fotarto kaj IT-bazita arto, de 1960 kaj poste [5]. Ĝi ne havas sian propran permanentan kolekton.
La kontrasto de la biomorfa strukturo de la artodomo kun la malnova horloĝturo estas speco de dialogo inter tradicio kaj avangardo; tiele la muzeo iĝis speco de ponto inter la pasinteco kaj la estonteco