Banu Ifran | ||
---|---|---|
Dinastio | ||
Zenataoj • tribo | ||
Fino | 1066 vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
La Ifranedoj, Ifranoj aŭ Banu Ifran aŭ eĉ At Jefren (en araba : الإفرنيون، يفرن، بن إفران أو إفوراغس) estas dinastio de Berberoj de la branĉo de Madghis (Medracen) kaj de Botr. Ili apartenas al la granda branĉo des Zenataoj[1]. Ili formis la unuan islaman berberan dinastion kiu regos en la Magrebo. Laŭ kelkaj fakuloj, la vorto Afriko devenas el la pranomo de la tribo de la Ifranoj.
En la Magrebo la Ifranedoj faros insurekciojn kontraŭ la fremdaj okupantoj nome (romianoj, Vandaloj, Bizancanoj, ktp.). Ili engaĝiĝas ĉe la Kahina, en la 7-a jarcento kontraŭ la Omejoj. En la 8-a jarcento ili movadiĝis ĉe la dogmo de sufritoj kontraŭ la oficiala povo (omejoj kaj abasidoj). Poste, ili formas dinastion en la 10-a jarcento kontraŭ la Fatimidoj, la Ziridoj, la Omejoj, ktp. La Banu Ifran estos venkitaj de la Almoravidoj kaj la alianco de la Hilalianoj kun la Hamadedoj[2] ĝis la fino de la 11-a jarcento.
La dinastio de la Ifrenedoj estis agnoskata kiel la ununura dinastio kiu defendis la Afrikanojn en la Magrebo [3].