La Codex Calixtinus aŭ Codex Calixtus (en lat.: Liber Sancti Jacobi, Libro de Sankta Jakobo) estas kolekto de manskribaĵoj el la 12-a jarcento. Oni atribuis ĝin malvere al Kalisto la 2-a, sed verŝajne ĝin kompilis la franca klerulo Aimeric Picaud. Ĝi ekestis kiel instigilo por la vizito de la relikvujo de apostolo Jakobo en Santiago de Compostela.
La libro konsistas el kvin partoj, kiuj ĉiuj staras en pli malpli klara ligo al la sankta Jakobo kaj la pilgrimado al lia sanktejo:
De aparta intereso por la historiaj sciencoj estas la pilgrima gvidlibro same kiel la miraklorakontoj, ĉar tiuj ĉi ebligas enrigardon en la cirkonstancoj de mezepokaj pilgrimadoj. Por la muzikscienco siaflanke estas gravaj la plurvoĉaj komponaĵoj, ĉar temas pri unu el la unuaj fontoj, en kiu plurvoĉaj pecoj ne aperas en muzikteoria instrulibro, sed en libro tutverŝajne celata por la praktiko.
→ Vidu ankaŭ: Jakoba Vojo
Ekde la 5-a de julio 2011 oni rimarkis la mankon de la kodekso, kiu kuŝis en la trezorujo de la arĥivo de la Katedralo de Santiago de Compostela, kaj la libro validis kiel perdiĝinta.[1][2][3][4] Jaron poste, la 4-an de julio 2012, oni retrovis la valoregan libron sendifektan en la aŭtejo de elektristro, kiu antaŭe regule laboris en la katedralo, poste tamen kadre de ŝparagadoj de sia dunginto estis maldungita kaj kune kun sia familio krom la kodekso evidente ankaŭ ŝtelis aliajn altvaloraĵojn.[5] [6]