La cordillera de la Costa (Kordilero de la Marbordo) estas unu el la kvar «makroformoj» de reliefo ĉefaj de la geografio de Ĉilio kiu etendas en direkto nordo-sude, kaj karakteras ĉar estas formaĵo geologia de la marbordoj de la nordo, la centro kaj la sudo de Ĉilio. Ĝi etendas laŭ longo de 3000 km kaj estas formata de serio de montetoj ĉefe rondoformaj pro la erozio kies ĉefa montopinto superas la 3000 msm,[1] separante la intermezan depresion disde la marbordaj ebenaĵoj.
Tiu montaro estas pli malalta ol la Andoj, ĉar ĝi havas geologian originon multe pli antikva.[1] Ĝi ekas en la regiono Arikio kaj Parinakotio, kaj finas en la duoninsulo Taitao,[2] en la Regiono Aisén, kie ĝi eniras en la Pacifikon.