Efiko de alto al homoj

Grimpado de monto Rainier.

Efiko de alto al homoj estas granda. La porcentaĵo de plenigo de hemoglobino per oksigeno indikas la enhavon de oksigeno en la sango.

Kiam la homa korpo atingas ĉirkaŭ 2 100 metrojn de alto super la maro, la saturo de hemoglobino komenciĝas.[1] Tamen la homa korpo havas kaj mallongflankajn kaj longflankajn adapteblojn al alto, kiu ebligas ĝin parte kompensi la mankon de oksigeno. Atletoj uzas tiujn adapteblojn por altigi siajn rendimentojn. Ekzistas limo al la nivelo de adapteblo: montaristoj nomas altojn super 8 000 metroj la "mortozonon", kie la homo korpo ne povas adaptiĝi.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Young, Andrew J. (2002) “Human Adaptation to High Terrestrial Altitude”, Medical Aspects of Harsh Environments 2. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-01-11. Alirita 2011-09-23 .

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
  • IPPA, High Altitude Pathology Institute.