Ekologia klasifiko de la tersupraĵoj
La ekologia klasifiko de la tersupraĵoj estas difinata kiel kartografia limigo de malsamaj ekologiaj areoj, identigitaj laŭ iliaj geologio, topografio, grundoj, vegetaĵaro, klimataj cirkonstancoj, sovaĝaj specioj, laŭ iliaj helprimedoj je akvo kaj laŭ iliaj homaj faktoroj.
Pluraj listoj estis prezentataj siatempe, kelkfoje por naturprotektaj aspiroj.
Multaj klopodoj de klasifiko jam estis proponataj, precipe celante la kreadon de sistemoj de la naturprotektado. Parto de la listo prezentata ĉi-sube estas inspirata de la sistemo biogeografia proponita de Miklos Udvardy kadre la UNESKO-programo "Homo kaj biosfero", publikigita en 1975 kaj aktualigita en 1982.
Klasifiko de la ekologiaj unuoj[1][2]
[redakti | redakti fonton]
| Biomedio | Ekozono (EZO) |
Ekoprovinco (EPR) |
Ekoregiono (ERE) |
Ekodistrikto (EDI) |
Ekosekcio (ESC) |
Ekoserio (ESR) |
Ekotopo (ETO) |
Ekoelemento (EEL) |
| Areo | > 62.500 km² | 2.500 - 62.500 km² | 100 - 2.500 km² | 625 - 10.000 ha | ha | ha | ha | ha (2500 m²) |
| Karakterizaĵoj | Atmosfero, Geologio | Atmosfero, Geologio | Geologio, Hidrologioj subtera kaj surtera | Geologio, Hidrologioj subtera kaj surtera, Grundo (pedologio) | Geologio, Hidrologioj subtera kaj surtera, Grundo, Flaŭro, Faŭno | Hidrologioj subtera kaj surtera, Grundo (pedologio), Flaŭro, Faŭno | Hidrologio surtera, Grundo (pedologio), Flaŭro, Faŭno | Hidrologio surtera, Grundo (pedologio), Flaŭro, Faŭno |
| Areo biogeografia | Biosfero, Biomo | Biosfero, Biomo | Biomo, Pejzaĝo | Biomo, Pejzaĝo, Ekosistemo | Biomo, Pejzaĝo, Ekosistemo, Biotopo | Pejzaĝo, Ekosistemo, Biotopo, Mikro-biotopo | Pejzaĝo, Ekosistemo, Biotopo, Mikro-biotopo | Pejzaĝo, Ekosistemo, Biotopo, Mikro-biotopo |
La sistemo de klasifiko de la tersupraĵoj povas esti uzata por plani ilian estontan uzadon, same kiel por antaŭvidi ilian konservadon. Estas eble apliki tiun ĉi klasifikon de la tersupraĵoj je diferencaj skaloj laŭ holisma aliro.
Esenca nocio rilate al klasifiko de la tersupraĵoj, estas ke ĉiu el la difinitaj regionoj tia restu dum certa tempo, aŭ almenaŭ, prezentu limitan kaj laŭgradan evolucion prefere al gravan kaj brutalan. Tiu signifas ke la natura sistemo estas en iu ekvilibro, laŭ proceso de homeostato. La mastrumado de teritorioj emas al aranĝado de situacio sufiĉe stabila. Tiu ĉi alvokas ĉu la puran konservadon ĉu almenaŭ la daŭrecon.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- angle Klijn, F. 1991: Hierarchical classification of ecosystems: a tool for susceptibility analysis and quality evaluation for environmental policy. In: Terrestrial and aquatic ecosystems - Perturbation and recovery. Ravera, O. (ed.), Ellis Horwood, New York - Singapore, pp. 80-90.
- angle Pawlikowski, T. and Pawlikowski, K. 2004:Valuation of environmental processes by invertebrate groups as bioindicators, Zeszyty Naukowe WSHE, T.XV, pp. 81-93.
- angle Udvardy, M.D.F. 1975 : A classification of the biogeographical provinces of the world. Arkivigite je 2011-08-11 per la retarkivo Wayback Machine IUCN Occasional Paper no. 18, Morgues, Switzerland, 50 p.
