Flamgotika stilo

Flamgotiko aŭ flamboyant (franca lingvo por „flama“) estas la lasta stila ŝtupo de la malfrua gotiko en Francujo, Belgujo (Flandrujo) kaj Anglujo; ĝin karakterizas la trolongigo de certaj formoj de la ornamripoj, kiuj memorigas pri flamoj.

La flamgotika stilo samtempis kun aparta gotika stilo en Germanujo, kun la manuela stilo en Portugalujo kaj la izabela en Hispanujo.

Ekzemploj por flamgotiko estas

parto de la fasado de la urbodomo de Gent en Flandrujo
la preĝejo en Vendôme en la departemento Loir-et-Cher en Francujo kun sia fasado, la gablo super la portalo kaj la ornamripoj laŭ flamgotika stilo
la portalo de la katedralo de Senlis
la urbodomo kaj la portalo de la baziliko Sankta Sango (Granda Foirejo) de Bruĝo
la urbodomo de Loveno en Belgujo
la ĥorejo de la monaĥopreĝejo sur la Monto Sankta Miĥaelo
La okcidenta fasado de la katedralo Sankta Stefano en Toul

Vidu ankaŭ

Georg Germann: Flamboyant Arkivigite je 2013-12-16 per la retarkivo Wayback Machine, en: Reallexikon zur Deutschen Kunstgeschichte, vol. 9, 1992, kol. 638–641