František Palacký | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
František Palacký | |||||
Naskiĝo | 14-an de junio 1798 en Hodslavice | ||||
Morto | 26-an de majo 1876 (77-jaraĝa) en Prago | ||||
Religio | Evangelical Church in Austria (1781-1918) vd | ||||
Etno | ĉeĥoj vd | ||||
Lingvoj | germana • ĉeĥa vd | ||||
Ŝtataneco | Aŭstrio-Hungario • Aŭstra imperio vd | ||||
Partio | Malnovĉeĥa partio vd | ||||
Subskribo | |||||
Familio | |||||
Patro | Jiří Palacký vd | ||||
Edz(in)o | Terezie Měchurová vd | ||||
Infanoj | Jan Palacký • Marie Riegrová-Palacká vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | verkisto • arkivisto • heraldist • ĵurnalisto • politikisto • filozofo • historiisto • poeto • aesthetician • literatursciencisto • redaktisto • cultural worker • literaturhistoriisto • literaturteoriisto • tradukisto • redaktoro vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
František PALACKÝ (naskiĝis la 14-an de junio 1798 en Hodslavice - mortis la 26-an de majo 1876 en Prago) estis la plej granda ĉeĥa historiisto nomata patro de la nacio.
Le devenis el evangelia familio, studis en Bratislava kaj Vieno kaj aktivis kiel edukisto en etnobelaj familioj. En 1823 li foriris al Prago kaj fariĝis disĉiplo de Josef Dobrovský, kiu instruis al li teknikon de historiista laboro. Li partoprenis la socian vivon de la renaskiĝanta ĉeĥa nacio, kiu revivigis sian lingvon, historion kaj literaturon. Lia ĉefverko estas la kvinvoluma historio de la ĉeĥa nacio, kiu redonis al la nacio la memoron.
Li iĝis honora membro de Hungara Scienca Akademio en 1834.
En la jaro 1918 estis nove estiĝinta la 11-a infanteria pafista regimento de nove kreanta la 3-a divizio de Ĉeĥoslovakaj legioj en Rusio nomita "Regimento de František Palacký"[1]