François d'Aguilon
| Franciscus Aguilonius (1567-1617) | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 4-a de januaro 1567 en Bruselo,  Belgio
| |
| Morto | 20-a de marto 1617 en Tournai, Belgio
| |
| Religio | katolikismo vd | |
| Lingvoj | latina vd | |
| Alma mater | Universitato de Douai, Universitato de Parizo, Universitato de Salamanko, Universitato de Antverpeno | |
| Profesio | ||
| Okupo | matematikisto arkitekto katolika sacerdoto fizikisto  vd
| |
| Laborkampo | Arkitekturo vd
| |
| Aktiva en | Antverpeno vd | |
| Verkado | ||
| Verkoj | Opticorum Libri Sex vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
François de Aguilon (1567-1617) estis belga sciencisto, kuracisto, arkitekto, matematikisto kaj fizikisto. Lia patro estis sekretario de la reĝo Filipo la 2-a kaj lia patrino, Anna Pels, apartenis al familio, kiu, en 1528, gastis Ignaco Lojola.
En 1613, li publikigis la unuan volumon de sia verko "Opticorum libri sex philosophis iuxtà ac mathematicis utiles", kies ilustraĵoj estis faritaj de Rubens kaj ĝi estis inspiraĵo por la verkoj de Gérard Desargues (1591-1661) kaj Christiaan Huygens (1596-1629). Li elmontradis sin granderudicia, tamen eble al li ne atingis la antaŭaj verkoj de Johano Keplero kaj tiu de Francisco Maŭroliko pri optiko, nek li mencias la verkon "Opticae libri quator" fare de la matematikisto Friedrich Risner (1533-1580).[1]
Vivo
[redakti | redakti fonton]Li studis homsciencojn kaj unu jaron da filozofio en la kolegioj de Parizo kaj Douai antaŭ ol eniri en la Societo de Jesuo. Pli malfrue li kompletigis la kurson pri filozofio (1587-1589) kaj ekinstruis homsciencojn (1589-1592) en la Universitato de Douai.
Inter 1592-1596 li studis teologion en Salamanko, kaj poste li ekinstruis matematikon en Douai, tiam kiam li translokiĝis al Antverpeno, tie kie li fariĝis konfesisto, vicrektoro (1611), rektoro (1614-1616) kaj vicprovincialo (1615-1616). En 1617, en Antverpeno, dum militpaŭzo de la 12-jara milito inter Hispanio kaj Nederlando, li malfermis matematikan kurson, kies lernejo generis geometrojn tiajn kiaj André Tacquet (1612-1660), Théodore Moret (1602-1667), Jean-Charles della Faille (1597-1652) kaj Balthasar la 1-a Moretus (1574-1641).
En Antverpeno, li same private instruis matematikon kaj moralon, kie disvastiĝis lia pacienco kaj zorgemo elmontrita al la malsanularo de la komunumo, ĉefe dum pestookazo.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Hiparko (2-a jarcento a. K.)
- Filipo la 2-a (1527-1598)
- Kristoforo Klavo (1528-1612)
- Hieronymus Fabricius (1537-1619)
- Balthasar la 1-a Moretus (1574-1641)
- Gérard Desargues (1591-1661)
- Jean-Charles della Faille (1597-1652)
- Théodore Moret (1602-1667)
- André Tacquet (1612-1660)
- Christiaan Huygens (1629-1695)
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Fairfield University
- History of Information.com
- Sophia Rare Books Arkivigite je 2016-12-20 per la retarkivo Wayback Machine
- Francisci Aguilonii e Societate Iesu Opticorum libri sex : philosophis iuxtà ac mathematicis vtiles, 1567
- WorldCat Identities
- Early Modern Medicine and Natural Philosophy, Peter Distelzweig, Benjamin Goldberg, Evan R. Ragland
- Diccionario histórico de la Compañía de Jesús: AA-Costa Rica, Charles E. O'Neill, Joaquín María Domínguez
Selektita verkaro
[redakti | redakti fonton]- Francisci Aguilonii e societate Iesu Opticorum libri sex philosophis iuxtà ..., 1613
- Francisci Aguilonii opticorum libri 6, philosophis iuxta ac mathematicis utiles, 1613
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Diccionario histórico de la Compañía de Jesús: AA-Costa Rica, Charles E. O'Neill, Joaquín María Domínguez
