Friedrich Kiel
Friedrich Kiel (naskiĝis la 8-an de oktobro 1821 en Bad Laasphe -Puderbach, mortis la 13-an de decembro 1885 en Berlino ) estis germana komponisto de la romantismo kaj muzikpedagogo. Li estis unu el la plej renomaj kompozicio-instruistoj siatempaj kaj apartenis al la elstaraj komponistoj de la generacio inter Robert Schumann kaj Johannes Brahms .
op. 1 Bilder aus der Jugendwelt (1850);
op. 1 „15 Canons im Kammerstyl“, dediĉita al Franz Liszt (1852);
op. 2 Ses fugoj (1850)
op. 4 Kapriĉetoj (1850)
op. 5 Tri romancoj (1850);
op. 7 Ses valsoj (1850)
op. 8 Tri pianaĵoj (1856)
op. 10 Kvar duvoĉaj fugoj (1856)
op. 14 Granda polonezo C-maĵora (1858);
op. 15 Melodioj (1858);
op. 17 Variacioj kaj fugo f-minora (1860)
op. 18 Dek pianaĵoj (1860)
op. 19 Du impromptuoj (1860)
op. 21 Resonaĵoj (1861)
op. 26 Du kapriĉoj (1863);
op. 27 Tarantelo (1864);
op. 28 Suito [Sonato - Imprompto - Skerco - Nokturno] (1864);
op. 36 Tri Ĝigoj (1864)
opp. 38/41 Vojaĝmemoroj por piano. 2 kajeroj (1865);
op. 45 Vaso (1866)
op. 55 Kvar karakterpecoj (1868)
op. 56 Fantaziaĵo e-minora (1869)
op. 59 Tri humoreskoj (1870)
op. 62 Popolmelodioj kun variadoj (1870)
op. 68 Fantazio Ab -maĵora (1871);
op. 71 Tri pianaĵoj (1872)
op. 72 Ses pianaĵoj (1872);
op. 79 Ses impromptuoj (1881)
sen op. Du nokturnoj (publikite en 1875)
sen op. Studaĵoj
sen op. Bolero (publikite en 1875);
sen op. Valso-kapriĉo ("Albumblatt") (1879);
sen op. Hungaraĵo
sen op. Melodio D-maĵora (1876)
sen op. Sep fugoj
sen op. Fugeto F.H...g
op. 6 Du etaj sonatoj (1850);
op. 13 Facilaj pianaĵoj (1858);
op. 23 Variacioj pri propra temo (1861);
op. 42 Humoreskoj (1865)
op. 47 Valso (1866)
op. 48 Valso (1866)
op. 57 Facilaj pecoj (1869);
op. 74 10 solopecoj por piano je kvar manoj (1873)
op. 30 Konĉerto por piano kaj orkestro für Pianoforte und Orchester Bb -maĵora (1864),
sen op. Fantazio por piano kaj orkestro "Dediĉita al lia moŝto la reĝo de Prusio" (ĉ. 1841),
op. 16 Sonato d-minora por piano kaj violono (1860)
op. 35 Du sonatoj d-minora und F-maĵora por piano kaj violono (1864)
op. 37 Variacioj pri sveda popolkanto (1865) por piano kaj violono;
op. 49 Kvar romancoj por piano kaj violono (1867)
op. 51 Sonato por piano kaj violono (1868)
op. 54 Germanaj rondodanco por piano kaj violono (1868)
op. 70 Du solopecoj por piano kaj violono (1872);
op. 77 Eta suito por piano kaj violono (1881)
op. 66 Ländler por piano kaj vjolo (1871);
op. 67 Sonato por piano kaj vjolo (1871)
op. 69 Tri romancoj por piano kaj vjolo (1871)
op. 9 Melodioj por piano kaj violonĉelo (1856)
op. 11 „Vojaĝbildoj“ por piano kaj violonĉelo (1858);
op. 12 Tri pecoj por piano kaj violonĉelo (1858);
op. 52 Sonato a-minora por piano kaj violonĉelo (1868)
sen op. Sonato D-maĵora por piano kaj violonĉelo
op. 3 Pianotrio D-maĵora (1850)
op. 22 Pianotrio A-maĵora (1861)
op. 24 Pianotrio Eb -maĵora (1861)
op. 33 Pianotrio c# -minora (1863)
op. 34 Pianotrio G-maĵora (1864)
op. 65/1 Pianotrio A-maĵora (1871)
op. 65/2 Pianotrio g-minora (1871)
op. 43 Pianokvarteto a-minora (1866)
op. 44 Pianokvarteto E-maĵora (1866)
op. 50 G-maĵora (1867)
op. 75 Pianokvinteto A-maĵora (1874)
op. 76 Pianokvinteto c-minora (1874)
op. 31 Lidociklo (1864) por kantvoĉo kaj piano
op. 53/1 Arĉkvarteto a-minora (1868)
op. 53/2 Arĉkvarteto Eb maĵora (1868)
op. 73 Valso por arĉkvarteto (1872)
op. 78 Valso por arĉkvarteto (1881)
op. 32 Du motetoj por trivoĉa inĥoro kun piano (1864)
op. 64 Ses sakralaj kantoj por inĥoro aŭ knabĥoro (1869)
op. 82 Ses motetoj or miksita ĥor (publikigite en 1883; noveldono Berlino 2007)
op. 20 Rekviemo f-minora por solovoĉo, ĥoro kj orkestro (1861), unua prezentado la 8-an de februaro 1862
op. 25 Stabat mater por inĥoro kaj solovoĉo kun orkestro (1864)
op. 29 130-a psalmo por solovoĉoj, inĥoro kaj orkestro (1864), unua prezentado 1869
op. 40 „Missa solemnis“ por orkestro kaj ĥoro (1865), unua prezentado la 21-an de marto 1867
op. 46 Te Deum por solovoĉoj, ĥoro kaj orkestro (1866), unua prezentado la 21-an de marto 1867[ 1]
op. 60 „Christus“ - Oratorio por solovoĉoj, ĥoro kaj orkestro (1870), unua prezentado la 4-an de aprilo 1874 in Berlin
op. 63 Du kantaĵoj laŭ Novalis por miksita ĥoro kaj orkestro (1870)
op. 80 Rekviemo Ab -maĵora, unua prezentado la 20-an de novembro1881
op. 83 Oratorio „Der Stern von Bethlehem “ (publikigite en 1884), unua prezentado la 25-an de aprilo 1884 en Berlino
op. 39 Tri militmarŝoj (1865)
op. 61 Kvar marŝoj (1870)
sen op. Uverturo C-maĵora
sen op. Uverturo d-minora
op. 58 Tri fantazioj (1869)
Friedrich-Kiel-Studien, eldonita nome de la societo Friedrich Kiel fare de Peter Pfeil, eldonejo Dohr, ISSN 0945-2036
Hans Joachim Moser: Musiklexikon. Max Hesses Verlag, Berlin-Schöneberg 1935, p. 392
↑ Pia Waldbröl: Das Te Deum für Soli, Chor und Orchester (op.46) von Friedrich Kiel. Eine Analyse unter besonderer Berücksichtigung der polyphonen Elemente. Bonn, 1982. In: Friedrich Kiel-Studien Band 5, hrsg. Peter Pfeil, i. A. d. Friedrich-Kiel-Gesellschaft e. V., Dohr, Köln 2006, ISBN 3-925366-40-7 (ISSN 0945-2036)