Gerald H. HAUG (14a de Aprilo 1968 en Karlsruhe, Germanio) estas germana geologiklimatologo, kiu ricevis la premion Leibniz kaj ekde 2007 estis profesoro en la ETH de Zuriko en Svisio.[1] En 2015 li iĝis direktoro de la Klimat-Geokemia Departemento kaj Scienca Membro de la Instituto Max Planck pri kemio en Mainz[2] kaj ekde Marto 2020, li iĝis la nova prezidanto de la Nacia Akademio de la Sciencoj Leopoldina.[3][4]
- kun Ralf Tiedemann: Effect of the formation of the Isthmus of Panama on Atlantic Ocean thermohaline circulation. In: Nature. Vol. 393, 1998, S. 673–676, doi:10.1038/31447 (PDF)
- kun Daniel M. Sigman, Ralf Tiedemann, Thomas F. Pedersen & Michael Sarnthein: Onset of permanent stratification in the subarctic Pacific Ocean. In: Nature. Vol. 401, 1999, S. 779–782, doi:10.1038/44550 (PDF)
- kun Ralf Tiedemann, Rainer Zahn & A. Christina Ravelo: Role of Panama uplift on oceanic freshwater balance. In: Geology. Band 29, Nr. 3, 3. Januar 2001, S. 207–210, doi:10.1130/0091-7613(2001)029<0207:ROPUOO>2.0.CO;2 (PDF).
- kun Konrad A. Hughen, Daniel M. Sigman, Larry C. Peterson & Ursula Röhl: Southward Migration of the Intertropical Convergence Zone Through the Holocene. En: Science. Vol. 299, No. 5533, 2001, S. 1304–1308, doi:10.1126/science.1059725 (PDF)
- kun Daniel M. Sigman: The biological pump in the past. In: Henry Elderfield (Eld.): Treatise on Geochemistry. Volume 6: The Oceans and Marine Geochemistry. Elsevier, 2003, (ISBN 0-08-043744-3) (PDF)
- kun Detlef Günther, Larry C. Peterson, Daniel M. Sigman, Konrad A. Hughen & Beat Aeschlimann: Climate and the Collapse of Maya Civilization. In: Science. Vol. 299, No. 5613, 2003, S. 1731–1735, doi:10.1126/science.1080444 (PDF)
- kun Andrey Ganopolski, Daniel M. Sigman, Antoni Rosell-Mele, George E. A. Swann, Ralf Tiedemann, Samuel L. Jaccard, Jörg Bollmann, Mark A. Maslin, Melanie J. Leng & Geoffrey Eglinton: North Pacific seasonality and the glaciation of North America 2.7 million years ago. In: Nature. Vol. 433, 2005, S. 821–825, doi:10.1038/nature03332 (PDF)