Henriko Suso
Henriko Suso (aŭ Susono), kromnomita ankaŭ Amandus, nomo per kiu li subskribis siajn verkojn, kaj germane Heinrich Seuse (Überlingen, 21-a de marto 1300 ĉirkaŭ – Ulma, 25-a de januaro 1366), estis germana dominikana intelektulo, kaj mistikulo, beatoproklamita en 1831 de papo Gregorio la 16-a, kaj estas liturgie festita la 2-an de marto.
Li eniris junaĝe la dominikanan ordenon de Konstanco. Lian vivhistorion priskribis lia laŭspirita filino Elsbet Stagel kiu el li fakte rezultigis eminentan figuron de la spiriteco de la fino de mezepoko.
Mistikisma penso de Suso
[redakti | redakti fonton]La Mistiko de Suso laŭiras tiun de Majstro Eckhart, kiel oni povas vidi el lia verketo “Malgranda libro de la Vero”.
Liaj rezonadoj estas impregnitaj je filozofia spekulativeco kaj akceptado de la pruvoj de la vivo. Al li plaĉis sin difini «Servisto de eterna Saĝo». Li, per sia rezonata spiriteco, multe kooperaris en la reformado de konventoj kaj beginejoj-monaĥejoj: tiu de Toss, ekzemple, en kiu vivis lia estonta biografiistino, Elizabeta Stagel.
Li estas citita, kiel antaŭapoganto de la enciklikaj tezoj, en la encikliko Haurietis Aquas (Vi povas abunde trinki) de Pio la 12-a.
Iuj romantikistoj utiligis liajn verkojn kaj pensadon kiel stimulon al ilia literatura konceptado, spite de la tuta mezepokeco de la spiriteco de Suso.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Epistulae ad Elisabetha Stagel (Epistoloj al Elizabeta Stagel)
- Cursus de sapientia (Kurso pri la Saĝo)
- Horologium sapientiae (Horloĝo de la Saĝo)
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Opere spirituali del beato Enrico Susone; versione, introduzione a cura del p. Bernardino De Blasio, Alba, Edizioni Paoline, 1971.
- Suso, Henry (1362) Das Buch von dem Diener (The Life of the Servant) , ed. K. Bihlmeyer, Heinrich Seuse. Deutsche Schriften, 1907; trans. F. Tobin, The Exemplar, with Two German Sermons, New York: Paulist Press, 1989.
- Beato Enrique Susón (2001). Autobiografía Espiritual (Vita). Salamanca: Editorial San Esteban. ISBN 84-8260-082-6.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Opera ab hoc homine vel de eo scripta[rompita ligilo].