Indolino

Indolino
Plata kemia strukturo de la
Indolino
Tridimensia kemia strukturo de la
Indolino
Kemia formulo
C8H9N
CAS-numero-kodo 496-15-1
ChemSpider kodo 9905
PubChem-kodo 10328
Fizikaj proprecoj
Aspekto klarverdeca lumsensiva likvaĵo
Molmaso 119167 g·mol−1
Denseco 1063g cm−3
Fandpunkto -21  °C
Bolpunkto 227.2  °C
Refrakta indico  1,5922
Ekflama temperaturo 92.8  °C
Memsparka temperaturo 460  °C
Acideco (pKa) 4.9
Solvebleco Akvo:5 g/L
Mortiga dozo (LD50) 238 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Sekureco S23 S24/25 S37/39 S26
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H302, H315, H319, H335, H412
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P270, P271, P273, P280, P301+312, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P330, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501[1]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25  °C kaj 100 kPa)

Indolino estas aromata heterocikla kombinaĵo konsistante je unu benzena ringo ligita al alia azolina ringo. La komponaĵo sidas sur la indola strukturo, tamen, la karbonoj 2 kaj 3 estas saturitaj.

Indolino povas prepariĝi per reduktado de la indolo per zinka pulvoro kaj 85% da fosfata acido. Indolino estas industrie uzata en la produktado de farmaciaĵoj kaj tinkturoj.

Indolinoj devas enstoriĝi aparte de la fortaj oksidantoj, fortaj acidoj, acidaj anhidridoj kaj acidaj kloridoj. Brulado aŭ varmigo povas ellasi iritajn nocajn gasojn, inklude de nitrogenaj oksidoj, karbona unuoksido, karbona duoksido kaj nitrogena gaso. Indolino uzatas en la produktado de la indokaino.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
Derivaĵoj de la indano
Indano
Indeno
Izoindeno
Indolo
Izoindolo
Indenono
Izoindenono
Indolino
Indolenino
Izoindolino
Benzotiofeno
Izobenzotiofeno
Gramino
Benzofurano
Izobenzofurano