Habilitiĝo venis en 1877; Hilberg do estis privata docento, de 1879 eksterorda profesoro ĉe la universitato de Karolo. En septembro 1882 oni vokis lin ĉe la Francisko-Jozefo-universitaton de Ĉernivco je la katedro pri klasika filologio.[1] En 1891/92 li dekanis ĉe la filozofoj, kaj en 1897/98 li eĉ rektoris.[2] Gravis lia eldono de la leteroj de sankta Hieronimo ene de la serio Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum.
Eusthatii Macrembolitae Protonobilissimi de Hysmines et Hysminiae amoribus libri xi. Wien 1876.
Epistula critica ad Ioannem Vahlenum de nonnullis scriptorum Graecorum et Romanorum locis emendandis explicandisve. Wien 1877.
Das Gesetz der trochäischen Wortformen im Dactylischen, Hexameter und Pentameter der Griechen vom 7. Jahrh. v. Chr. bis zum Untergang der Griechischen Poesie." Wien 1878.
"Das Princip der Silbenwägung und die daraus entspringenden Gesetze der Endsilben in der griechischen Poesie. Wien 1879.
Die Verstechnik des Ephrämios." Ĉe: Wiener Studien. Volumo 10, 1888, p. 50–92.
Die Gesetze der Wortstellung im Pentameter des Ovid. Leipzig 1894.
Philologie und Naturwissenschaft (parolado okaze de la ekrektoriĝo), Ĉernivco 1898.