Jean de Charpentier | |
---|---|
![]() | |
Persona informo | |
Naskiĝo | 8-an de decembro 1786 en Freiberg |
Morto | 12-an de septembro 1855 (68-jaraĝa) en Bex |
Lingvoj | germana |
Ŝtataneco | Reĝlando Saksio ![]() |
Familio | |
Patro | Johann Friedrich Wilhelm von Charpentier ![]() |
Frat(in)o | Toussaint von Charpentier (mul) ![]() ![]() |
Okupo | |
Okupo | geologo inĝeniero universitata instruisto botanikisto ![]() |
Jean DE CHARPENTIER aŭ Johann von Charpentier (8-a de decembro 1786 – 12-a de decembro 1855) estis germana-svisa geologo, kiu studis la svisajn glaĉerojn. Li naskiĝis en Freiberg (Elektoprinclando Saksio), en la Sankta Romia Imperio kaj mortis en Bex, Svislando.
Sekvante la karieron de sia patro kiel minada inĝeniero, li elstaris en sia fako dum laborado en la kupraj minejoj de la Pireneoj kaj salminejoj en okcidenta Svislando.
En 1818, katastrofa evento ŝanĝis la fokuson de lia vivo kiam glacia baraĵo en la valo Bagnes super Martigny rompiĝis,[1] kaŭzante multajn mortojn. Poste, li faris ampleksajn kampostudojn en la Alpoj. Uzante pruvojn el rokoj kaj morenoj kaj bazante sin sur la verkoj de Goethe,[2] li hipotezis, ke la svisaj glaĉeroj iam estis multe pli ampleksaj.[3] Tiuj rokoj, karakterizaj de glaĉeroj, estis disigitaj kvazaŭ ili estis portitaj tien de glaĉeroj, kiuj jam ne ekzistas. Malgraŭ tio, li ne estis certa, kiel glaĉeroj unue formiĝis, moviĝis aŭ kiel ili malaperis. Liaj ideoj poste estis reprenitaj kaj disvolvitaj de Louis Agassiz.