Jesús de Monasterio
| Jesús de Monasterio | |
|---|---|
_MRABASF_01.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Jesús de Monasterio y Agüeros |
| Naskiĝo | 21-an de marto 1836 en Potes |
| Morto | 28-an de septembro 1903 (67-jaraĝa) en Cabezón de la Sal |
| Lingvoj | hispana |
| Ŝtataneco | Hispanio 
|
| Alma mater | Reĝa Konservatorio de Bruselo
|
Subskribo 
| |
| Okupo | |
| Okupo | violonisto muzikinstruisto komponisto dirigento
|
Jesús de Monasterio y Agüeros estis violonisto kaj komponisto hispana, naskiĝinta en Potes (Kantabrio) en 1836 kaj mortinta en Casar de Periedo (Kantabrio), en 1903. Laŭ lia nomo nomiĝis unu de la du konservatorioj de Santandero, Kantabrio (dum la alia nomiĝas laŭ Ataúlfo Argenta).
Biografio
[redakti | redakti fonton]Kun Pablo Sarasate li estis la plej grava reprezentanto de la violona hispana skolo, kie li elstaris kiel klasikista. Post unuaj studoj li translokiĝis al Bruselo kie li studis ĉe Charles-Auguste de Bériot. Poste li komencis brilan karieron kiel koncerta violonludisto tra la tuta Eŭropo antaŭ reveni en Hispanio por esti la plej eminenta profesoro pri violono. En Madrido li estis direktoro de la Konservatorio, muzikisto de la Reĝa Kapelo kaj akademiano fondinto de la Muzika Fako en la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando.
Ĉefaj komponaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Fantasía original española (1853), por violono kaj orkestro.
- Adiós a la Alhambra (1855), por violono kaj piano, ene de la movado "pintoresquismo".
- Grande Fantaisie Nationale (1855), por violono kaj orkestro.
- Concierto en Si menor para violín y orquesta (1859; 2a versio de 1880), kun strukturo simila al tiu de la Konĉerto por Violono de Mendelssohn kaj ununura konĉerto por violono verkita en Hispanio tiuepoke, eĉ en la tuta jarcento.
- Marcha fúnebre y triunfal (1864).
- Scherzo fantástico, komponita en Madrido novembre de 1865, kaj premierita la 15-a de marto de 1868 ĉe la Sociedad de Conciertos de Madrid laŭ dirigento Francisco Asenjo Barbieri.
- Melodía para orquesta (1872).
- Melodía para violín o violonchelo y piano (1874), dediĉita al lia amiko Víctor Mirecki Larramat.
- Estudio de concierto en si bemol (1875), por harpo, hobojo, klarneto, korno kaj kordorkestro.
- Sierra Morena (1877), por violono kaj orkestro.
- Veinte estudios artísticos de concierto, Arĝenta Medalo la 21-a de oktobro de 1878 en la Universala Ekspozicio de Parizo.
- Andantino expresivo (1881), por kordorkestro.
- Andante religioso, por kordorkestro.
