Karel Van de Woestijne

Membrecoj
Membrecoj	Reĝa akademio por nederlandaj lingvo kaj literaturo vd

**Karel Van de Woestijne**
Karel Van de Woestijne
	Van de Woestijne (1937)
Persona informo
Naskiĝo	10-an de marto 1878; en Gento
Morto	24-an de aŭgusto 1929 (51-jaraĝa); en Zwijnaarde
Tombo	Campo Santo (en) vd
Lingvoj	nederlanda vd
Ŝtataneco	Belgio vd
Alma mater	Genta Universitato vd
Familio
Gefratoj	Gustave Van de Woestyne vd
Profesio
Okupo	verkisto ; ĵurnalisto ; poeto ; universitata instruisto vd
Laborkampo	Flandra literaturo vd
Membrecoj
Membrecoj	Reĝa akademio por nederlandaj lingvo kaj literaturo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Karel VAN DE WOESTIJNE (naskiĝis en Gent la 10-an de marto 1878, mortis en Zwijnaarde la 23-an de aŭgusto 1929) estis flandra verkisto.

Li studis en la Reĝa Ateneo Voskenslaan en Gento ĝermanan filologion. Tie li konatiĝis kun la franca simbolismo. Li restadis de 1899 ĝis 1904 en Sint-Martens-Latem kaj ekde 1907 estis korespondanto de la Nieuwe Rotterdamsche Courant en Bruselo. Inter 1921 kaj 1929 li estis profesoro pri la fako Nederlanda Literatura Historio en Gento.

Li redaktis sinsekve la revuojn Van Nu en Straks (1896-1901) kaj Vlaanderen (1903-1907) (kune kun August Vermeylen).

Bibliografio

Janus met het dubbele voorhoofd (1908)

Goddelijke verbeeldingen (1908)

Afwijkingen (1910)

De bestendige aanwezigheid (1918)

Simbolisma-impresionisma:

Het vaderhuis (1903)

De boomgaard der vogelen en der vruchten (1905)

De gulden schaduw (1910)

Spirituala triptiko

De modderen man (1920)

God aan zee (1926)

Het bergmeer (1928)

Artkritikaj kaj literaturaj eseoj

De Vlaamsche primitieven: hoe ze waren te Brugge (1903)

Over schrijvers en boeken (1933-1936)

Poezio

Interludiën I en II (1912-1914)

Zon in de rug (1924)

Leteraj romanoj kunlabore kun Herman Teirlinck

De Leemen Torens. Vooroorlogse kroniek van twee steden (1928)

Dimanĉ-posttagmezo; 1928; tradukis Hector Vermuyten
Parabolo; 1928 ;tradukis Marcel Somerling
La patrino kaj la filo; 1928; tradukis Hector Vermuyten
Saniĝo; 1928; tradukis Hector Vermuyten
Ni ĝojaj estos; 1928; tradukis Hector Vermuyten
Bonfaras al la koro...; 1928; tradukis Hector Vermuyten
Orfeo; 1929; tradukis Hector Vermuyten
El De bestendige aanwezigheid; La mortanta kamparano; 1932; tradukis Jan van Schoor^[1]
Frandaĵoj, ontologio - socia problemo - la vero; 1948; tradukis Hedero
El jeugdwerk; La pianagordisto de Erik Monck; 1949; tradukis Hedero
La rozoj rosas vapore; 1949; tradukis Hector Vermuyten
El jeugdwerk; Revi; 1949; tradukis Hedero
La futuro; 1949; tradukis Hedero
Orfeo; 1949; tradukis Hector Vermuyten