Klorala hidrato
| Klorala hidrato | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| struktura formulo ne jam verkiĝis struktura formulo ne jam verkiĝis | |||||||
| speco de kemiaĵo | |||||||
| aldehido • Geminal diol • klorkarbonhidrogeno | |||||||
| Ĝeneralaĵoj | |||||||
| Nomo | Klorala hidrato | ||||||
| Kemia formulo |
C₂H₃Cl₃O₂ | ||||||
| CAS-numero-kodo | |||||||
| PubChem-kodo | 2707 | ||||||
| ChemSpider-kodo | |||||||
| Karakterizaĵoj | |||||||
| Sekurecaj indikoj | |||||||
| |||||||
| Se eble, uziĝu unuoj de la Sistemo Internacia de Unuoj. Escepte de la notoj alie indikitaj, la datumoj rilatas al materialoj laŭ la ordinaraj normoj pri temperaturo kaj premo (25o kaj premo je 1 atmosfero aŭ 760 mm de Hg). | |||||||
Klorala hidrato estas sedativo kaj hipnota same kiel kemia reakciilo kaj antaŭulo al organikaj sintezoj . La nomo klorala hidrato indikas ke ĝi estas formita de kloralo (trikloroacetaldehido) per aldono de molekulo de akvo. Ĝia kemia formulo estas C2H3Cl3O2.
Ĝi estis malkovrita per klorumado de etanolo en 1832 fare de Justus von Liebig en Gießen. La sedativaj trajtoj unue estis publikigitaj en 1869 kaj poste pro ĝia facila sintezo ĝi havis larĝan disvastiĝon de sia uzo.
Ĝi estis plejparte trouzita kaj preskribita fine de la 19-a jarcento. Klorala hidrato estas solvebla en akvo kaj etanolo, facile formante koncentritajn solvaĵojn. Solvaĵo de klora hidrato en etanolo populare konata kiel "gota knockout " estis uzata por prepari " Mickey Finn ", kiel ĝi estis nomita en la pasinteco, en Usono, aŭ kiel ĝi estas nomata en Brazilo, " bonan nokton Cindrulino ", aŭ dormigilo verŝata en trinkaĵon por krimaj celoj.
Klorala hidrato ankaŭ estas uzata por prepari lumbildojn por mikroskopio en Hoyers-medio. Ĉi tiu medio estas unu el la plej vaste uzataj en la konservado de akaroj en zoologiaj kolektoj.[1] Tamen, pro sia sedativa efiko, klorala hidrato estas strikte kontrolita en Brazilo, kio malfaciligas ĝian uzadon por ĉi tiu celo.
Klorala hidrato, kune kun kloroformo, estas kromprodukto de la klorumado de akvo por publika provizado, se organikaj restaĵoj ĉeestas, kun koncentriĝoj malofte superantaj 5 mikrogramojn je litro (µg/l).
Referencoj
[redakti | redakti fonton]Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Olson, Ted. (2004) Crossroads: A Southern Culture Annual. Mercer University Press. ISBN 978-0-86554-866-4.