Olimpio (Opero)

Olimpio
Titolo: Olimpie
Ĝenro: Lirika tragedio en tri aktoj
Origina lingvo: franca kaj germana
Teksto: Armand-Michel Dieulafoy kaj Charles Brifaut
Muziko: Gaspare Spontini
Premiero: 22-a de decembro 1819
Loko de la premiero: Parizo kaj Berlino
Daŭro: ca. 3 Stunden
Loko kaj tempo de la ago: Ephesus, mallonge post la morto de Aleksandro la Granda
Personoj
  • Olimpie, filino de Aleksandro la Granda – (soprano) – Louise-Marie-Augustine Albert
  • Statira, vidvino de Aleksandro la Granda – (soprano) – Alexandre-Caroline Chevalier Branchu* Cassandre, filo de la reĝo de Macedonio – (tenoro) – Louis Nourrit
  • Antigone, Feldherr des Alexander – (baso) – Henri Étienne Dérivis
  • Hermas, Vertrauter des Antigone – Bass – Beltrame Pouilley
  • Hiérofante, Hoher Priester – Bass
vdr
Olimpie – signiertes Autograph der Ouvertüre

Olimpio, en franca Olimpie, en germana Olympie estas opero en tri aktoj de Gaspare Spontini. La franca libreto de Armand-Michel kaj Charles Dieulafoy Brifaut bazas je la samnoma teatraĵo de Voltaire (1761). Olimpie estis unuafoje prezentita 1819-12-22 en la opero de Parizo en la Salle Montansier, la Olympia 1821-05-14 en la reĝa opero Berlin.

La verko kaj la historio de sia akcepto

[redakti | redakti fonton]

La premiero en Parizo estis fiasko, ĉar la spektantaro ne akceptis la libreton kiel aktuala. Spontini prilaboris sian verkon por la prezentadoj en Berlin kune kun E. T. A. Hoffmann, kiu ankaŭ verkis tradukon en la germanan.

Spontini postulas tre grandan orkestron por la Olimpio. Unuafoje en ĝi estis uzata la instrumento Ofikleido kaj aliajn spektaklajn efikojn. En la finalo de la Berlina versio aperis la Kasandro rajdanta sur vera elefanto. Kiel jam Fernand Cortez tiu verko anticipas la plej malfruan francan grandan operon, Grand opéra.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Charles Bouvet: Spontini. Paris 1930
  • Hans Engel: Wagner kaj Spontini. en Archiv für Musik-Wissenschaft. Band 12. 1955
  • Dennis Albert Libby: Gaspare Spontini and His French and German Operas. Disertacio Princeton 1969
  • Paolo Fragepane: Spontini. 1954, Nova eldono Florenz 1983

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]