Pirazolidino | ||
Ebena kemia strukturo de la Pirazolidino | ||
Tridimensia strukturo de la Pirazolidino | ||
Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
Kemia formulo | ||
CAS-numero-kodo | 504-70-1 | |
ChemSpider kodo | 71365 | |
PubChem-kodo | 79033 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | senkolora likvaĵo forte higroskopa kun amoniakodoro | |
Molmaso | 72.10902 g·mol-1 | |
Denseco | 0.9952 g cm−3 | |
Fandpunkto | 10-12 °C | |
Bolpunkto | 138 °C | |
Refrakta indico | 1,477 | |
Ekflama temperaturo | -9 °C | |
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1] | ||
GHS Damaĝo-piktogramo |
| |
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H226 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P210, P233, P240, P241, P242, P243, P280, P303+361+353, P370+378, P403+235, P501 | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
Pirazolidino estas saturita ringo, heterocikla kombinaĵo konsistanta je tri karbonatomoj, ok hidrogenatomoj kaj du apudaj nitrogenatomoj kaj kemia strukturo de la ciklopentano. Ĝi estas la baza strukturo de la pirazolidinaj komponaĵoj. Ĝia nesaturita analogo estas la pirazolo. Ĝi formas kristalecajn strukturojn kun la dubenzoila derivaĵo (fandopunkto: 147°C) kaj kristala okzalata salo (fandopunkto: 175°C). La komponaĵo estas facile oksidebla en aero aŭ per bromo kaj rezultas pozitive pri la testo de Tollens[2] en meditemperaturo.
Homologoj de la pirazolo | ||||||||
Pirazolono | Metil-pirazolo | Dumetil-pirazolo | Fenil-pirazolo | Alanil-pirazolo |