Plezurĝardeno

arta botanika ĝardeno en Madejro, majo 2007.
albinditaj rozoj en la rozarejo de Val-de-Marne, junio 2007.
rozĝardeno en Bad Kissingen, junio 2007.
palasto "Het Loo" en Nedeerlando, aŭgusto 2007.
parko de la Villao Haas

La plezurĝardeno estas – hodiaŭ ofte publika – parko, kiu servas al ripozo.

Plezurĝardenoj ekzistas jam de multaj jarcentoj. En la antikva Romo la historiisto Kajo Salustio Krispo havis la ĝardenon de Salustio (Horti Sallustiani). Tiun ĝardenon akiris la romia imperiestro Tiberius. Enestas multaj pavilonoj, skulptaĵoj kaj templo. Dum jarcentoj ĝi estas publika.

la ĝardena dometo en la plezurĝardeno de la kastelo Wildegg

En la Londono de la 18a kaj 19a jarcento ekzistis multaj publikaj plezurĝardenoj. En ili estas grandaj koncertsalonoj kaj subĉielaj scenejoj. Malgranda versio de angla plezurĝardeno estas la t.n. teĝardeno, en kiu la vizitantoj povas trinki teon kaj promenadi. La plezurĝardeno estas unu el ses formoj de „perfektaj ĝardenoj“ de la 18a jarcento. La aliaj estas legomĝardeno, fruktĝardeno, parko, oranĝerioplantdomo kaj menaĝerio.

Plezurparkoj, kiel Tivoli en Kopenhago estas modernaj variantoj de plezurĝardeno.

Famaj plezurĝaredenoj estas inter alie:

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Facharbeitskreis Schlösser und Gärten in Deutschland (Hrsg.): Lustgarten – Gartenlust. – Die schönsten historischen Gärten in Deutschland. Offizieller Führer der Schlösserverwaltungen in Baden-Württemberg, Bayern, Berlin-Brandenburg, Dessau-Wörlitz, Hessen, Rheinland-Pfalz, Sachsen, Thüringen, Schnell & Steiner Verlag, 2003, ISBN 978-3-7954-1535-8.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]