Putrino | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
speco de kemiaĵo | |||||||
putrescine • butanediamine | |||||||
Ĝeneralaĵoj | |||||||
Nomo | Putrino | ||||||
Kemia formulo | NH2(CH2)2NH2 | ||||||
Nomo laŭ IUTAK |
Butan-1,4-diamino
| ||||||
CAS-numero-kodo | 110-60-1 | ||||||
PubChem-kodo | 1045 | ||||||
ChemSpider-kodo | |||||||
SMILES |
NCCCCN
| ||||||
Karakterizaĵoj | |||||||
Molmaso |
88,154 | ||||||
Sekurecaj indikoj | |||||||
| |||||||
Se eble, uziĝu unuoj de la Sistemo Internacia de Unuoj. Escepte de la notoj alie indikitaj, la datumoj rilatas al materialoj laŭ la ordinaraj normoj pri temperaturo kaj premo (25o kaj premo je 1 atmosfero aŭ 760 mm de Hg). | |||||||
En organika kemio, putrino[1] estas fiodora organika kombinaĵo, nature produktata dum putrado de animala histo.
Putrino estas diamino, kies kemia formulo estas NH2(CH2)2NH2 — IUTAK-e, ĝi nomiĝas butan-1,4-diamino.
Putrino estas unu el la fiodoraj kemiaĵoj produktataj de putrado, kune kun kadavrino.
Putrino nature troviĝas en homa spermo kaj en kelkaj algoj.
La fiodoro de bakteria vaginozo estas parte kaŭzata de putrino kaj kadavrino.[2]
Putrino estis malkovrita, kune kun kadavrino, de la germana kuracisto Ludwig Brieger (1849–1919) en 1885.[3]
Putrino estis nomita laŭ putradoj, kiu produktas ĝin.