Quinta del Sordo

Hipotezo de la origina dispono de la Pinturas negras en la Quinta del Sordo.

La Quinta del Sordo [KINta] (Bieno de la Surdulo),[1] Quinta de Goya aŭ Huerta de Goya,[1] estis la nomo de etenda bieno kaj kampardomo situa sur monteto de la iama municipa teritorio de Carabanchel Bajo, en la ĉirkaŭaĵoj de Madrido, en kiu loĝis Francisco de Goya dum siaj lastaj jaroj en Hispanio, antaŭ sia ekzilo, kaj en kiu troviĝis la Nigraj pentraĵoj.[2] Kontraŭ la popola kredo, la nomo de la bieno (de la Surdulo) ne estis rilata al la surdeco de la pentristo, sed al tiu de iama posedanto. Parto de la domo estis detruita en la somero 1909, sed jam antaŭe, ĉirkaŭ 1876, oni detruis la alon de la Nigraj pentraĵoj, post ties elpreno el la muroj.

Notoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ 1,0 1,1 Glendinning, Nigel (2004). «Las pinturas Negras de Goya y la Quinta del Sordo. Precisiones sobre las teorías de Juan José Junquera.» Archivo Español de Arte, julio-septembro 2004, tomo LXXVII, n. 307, pp. 233 ĝis 245.
  2. ↑ Iberic@l, Revue d’études ibériques et ibéro-américaines, n.º 10, aŭtuno 2016, pp. 219-232. CRIMIC, Université Paris-Sorbonne. «La casa de Goya en la Quinta del Sordo, en 1828». Alirita la 18an de aprilo 2020.

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Bozal, Valeriano. «Pinturas negras (Goya)». Enciclopedia On-Line. Museo Nacional del Prado. Konsultita la 2an de majo 2009.
  • Répide, Pedro de (1908). «Quinta del padre Goya». El Madrid de los abuelos. Colección Madrid visto y sentido. Madrid: Ed. M. Pérez Villavicencio.
  • Sánchez Vigil, Juan Manuel; Durán Vázquez, Manuel (1999). Madrid en blanco y negro (2ª edición). Madrid: Espasa. p. 207. ISBN 84-239-8187-8.
  • Vaca de Osma, Jose Antonio (2003). Francisco de Goya. El arte, el amor y la locura. Madrid: Espasa. p. 397. ISBN 84-670-0404-5.
Bibliotekoj