Silvina Ocampo
| Silvina Ocampo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Silvina Ocampo | |||||
| Naskonomo | Silvina Inocencia Ocampo Aguirre | ||||
| Naskiĝo | 28-an de julio 1903 en Bonaero | ||||
| Morto | 14-an de decembro 1993 (90-jaraĝa) en Bonaero | ||||
| Tombo | Tombejo Rekoleta  vd
| ||||
| Lingvoj | franca • angla • hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Argentino vd
| ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Victoria Ocampo vd
| ||||
| Edz(in)o | Adolfo Bioy Casares (1940–1993) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto romanisto tradukisto poeto novelisto vd
| ||||
| Aktiva dum | 1937– vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Silvina Inocencia Ocampo Aguirre (Bonaero, 2-a de julio 1903- ibidem, 14-a de decembro 1993) estis argentina verkistino. [1] Ŝia fratino estis Victoria Ocampo kaj ŝia edzo estis Adolfo Bioy Casares. Ilia patro estis arkitekto kaj apartenis al la alta burĝaro.
Ŝi studis artojn en Parizo, kaj en sia amikaro estis Fernand Leger, Giorgio de Chirico kaj Jorge Luis Borges.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Viaje Olvidado, 1937
- Espacios métricos, 1942
- Enumeración de la patria, 1942
- Los sonetos del jardín, 1946
- Los que aman, odian, 1946
- Autobiografía de Irene, 1948
- Poemas de amor desesperado, 1949
- Los nombres, 1953
- Los traidores, 1956
- Las invitadas, 1961
- Lo amargo por dulce, 1962
- Los días de la noche, 1970
- Amarillo celeste, 1972
- El cofre volante, 1974
- El tobogán, 1975
- El caballo alado, 1976
- La naranja maravillosa, 1977
- Canto Escolar, 1979
- Árboles de Buenos Aires , 1979
- La continuación y otras páginas, 1981.
- Breve Santoral, 1985
- Y así sucesivamente, 1987
- Cornelia frente al espejo, 1988
- Las reglas del secreto, 1991
Premioj
[redakti | redakti fonton]- Premio Municipal de Poesía, 1945, 1953
- Premio Municipal de Literatura, 1954
- Premio Nacional de Poesía, 1962
- Premio Konex, 1984
- Gran Premio de Honor de la SADE, 1992
