Sophie d'Houdetot | ||
---|---|---|
Persona informo | ||
Sophie Lalive de Bellegarde | ||
Naskonomo | Élisabeth Sophie Françoise Lalive de Bellegarde | |
Naskiĝo | 18-an de decembro 1730 en Parizo | |
Morto | 22-an de januaro 1813 (82-jaraĝa) en rue de Tournon, 6-a arondismento de Parizo, Francio | |
Tombo | Tombejo de Montmartre vd | |
Lingvoj | franca vd | |
Ŝtataneco | Francio vd | |
Familio | ||
Dinastio | Lalive family vd | |
Patro | Louis Denis Lalive de Bellegarde (mul) vd | |
Gefratoj | Alexis Janvier Lalive de La Briche, Denis Joseph Lalive d'Épinay kaj Ange Laurent Lalive de Jully (mul) vd | |
Edz(in)o | Claude Constant César d'Houdetot (en) (1748–) vd | |
Amkunulo | Jean-François de Saint-Lambert vd | |
Infanoj | César Louis Marie François Ange d'Houdetot (en) ( Claude Constant César d'Houdetot (en) ) vd | |
Profesio | ||
Okupo | salonestrino verkisto vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Elisabeth Françoise Sophie Lalive de Bellegarde, grafino d'Houdetot [dudeto:] (18a de Decembro 1730 – 28a de Januaro 1813) estis franca nobelino. Ŝi estas memorita ĉefe pro la mallongdaŭra sed intensa amo kiun ŝi inspiris al Jean-Jacques Rousseau en 1757, sed ŝi estis ankaŭ dum kvindek jaroj en rilato kun la poeto kaj akademiulo Jean François de Saint-Lambert.
Rousseau klopodis tiun ne plenumitan amaferon kun la 25-jaraĝa Sophie d'Houdetot, kio parte inspiris lian leternovelon, Julie, ou la nouvelle Héloïse (bazita ankaŭ sur la memoroj de lia idilia rilato de juneco kun Mme. de Warens). Sophie estis la kuzino kaj la hejmgasto de la patronino kaj gastiganto de Rousseau nome Madame d'Épinay, kiun li traktis ege maljuste.