Steviolo
Steviolo estas diterpeno izolita por la unua fojo el la planto Stevia rebaudiana en 1931.[1] Kvankam ties kemia strukturo ne estis klarigita komplete ĝis 1960.[2] Tiu komponaĵo troviĝas normale en naturo en formo de glukozidoj, inklude la dolĉajn kemiajn kombinaĵojn konatajn kiel esteviozidoj.[3]
La planto stevio enhavas komponaĵon konatan kiel steviolo kiu, kiam elprenita, havas 300 fojojn la dolĉecon de la sukero dum ĝi havas minimuman efikon sur la sangosukero.[4]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Bridel, M.; Lavieille, R. (1931). «The sweet principle in Kaa-he-e (Stevia rebaudiana. Bertoni). II. Hydrolysis of stevioside by enzymes. III. Steviol by enzymic hydrolysis and isosteviol by acid hydrolysis.». Bulletin de la Societe de Chimie Biologique 13: 781-796.
- ↑ Dolder, Fred; Lichti, Heinz; Mosettig, Erich; Quitt, Peter (1960). «The structure and stereochemistry of steviol and isosteviol». Journal of the American Chemical Society 82: 246-247. doi:10.1021/ja01486a054.
- ↑ «Scientific Opinion on the safety of steviol glycosides for the proposed uses as a food additive». efsa.europa.eu. EFSA. Konsultita la 20an de Julio 2021.
- ↑ La informo pri multobligilo de dolĉeco kiel "300 fojojn" devenas el subjektivaj pritaksoj de aro de testitaj subjektoj Arkivigite je 2009-01-23 per la retarkivo Wayback Machine kiuj gustis variajn dissolvaĵojn kompare al standarda dissolvaĵo de saĥarozo. Fontoj referencitaj en tiu artikolo diras ke steviosidoj havas ĝis 250 fojojn la dolĉecon de la saĥarozo, sed aliaj, kiaj steviproduktaj firmaoj kiaj SweetLeaf, postulas 300 fojojn. 1/3 al 1/2 tekuleraĵoj (1.6–2.5 ml) de steviosida pulvoro estas postulita kiel havanta ekvivalentan dolĉigan povon al 1 taso (237 ml) de sukero.