Trikloroacetata acido

Trikloroetanata acido
trikloroacetata acido
Kemia strukturo de la
Trikloroacetata acido
trikloroacetata acido
3D Kemia strukturo de la
Trikloroacetata acido
Alternativa(j) nomo(j)
  • Hidrogena trikloroacetato
  • Trikloroetanata acido
Kemia formulo
Cl3C-COOH
CAS-numero-kodo 76-03-9
ChemSpider kodo 1077205
PubChem-kodo 6421
Fizikaj proprecoj
Aspekto Senkoloraj aŭ blankaj
kristaloj kun akra odoro
Molmaso 163.38 g mol−1
Smiles ClC(Cl)(Cl)C(O)=O
Denseco 1.63 g/cm3
Refrakta indico  1,62
Fandopunkto inter 57 ĝis 58 °C
(135 ĝis 136 ;
330 ĝis 331 K)[2]
Bolpunkto inter 196 ĝis 197 °C
(385 ĝis 387 ;
469 ĝis 470 K)[2]
Acideco (pKa) 0,66
Mortiga dozo (LD50) 5000 mg/kg (muso, buŝa)
Merck Index
  • 14,9627
  • 15,9792
Sekurecaj Indikoj
Risko R35 R50/53
Sekureco S(S1/2) S26 S36/37/39
S45 S60 S61
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
05 – Koroda substanco 09 – Noca por vivmedio
GHS Signalvorto Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj H314, H400
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P273, P280, P303+361+353, P304+340, P310, P305+351+338, P391
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Trikloroacetata acido, hidrogena trikloroetanatoCl3C-COOH estas analogo de acetata acido, kie tri hidrogenatamoj de la metila grupo (-CH3) estas anstataŭataj de kloratomoj.

Sintezo 1

[redakti | redakti fonton]

acetata acido+3klorotrikloroacetata acido+3klorida acido

Sintezo 2

[redakti | redakti fonton]

benzila triklorido + nitrata acido 3-nitro-benzila klorido 3-amino-benzila klorido trikloroacetata acido + piridino

Reakcio 1

[redakti | redakti fonton]

trikloroacetata acido + natria hidroksido natria trikloroacetato + akvo

Reakcio 2

[redakti | redakti fonton]
  • Trikloroacetata acido reakcias kun metanolo por doni la respektivan esteron:

trikloroacetata acido + metanolo metila trikloroacetato + akvo

Reakcio 3

[redakti | redakti fonton]
  • Trikloroacetata acido reakcias kun fenoloj en ĉeesto de sulfata acido por doni la respektivan esteron:

trikloroacetata acido + fenolo fenila trikloroacetato + akvo

Ĝi estas vaste uzata en biokemio por precipitigo de makromolekuloj, tiaj kiaj proteinoj, DNA kaj RNA. Solvaĵoj enhavantaj trikloroacetata acido kiel ingredienco uzatas por kosmetikaj traktadoj, tiel kiel kemiaj haŭtoj, tatuo-forigo kaj traktado de haŭto-papilomoj, inklude de seksorganaj verukoj. Ĝi povas mortigi normalajn ĉelojn ankaŭ. Ĝi estas konsiderata sekura dum gravedeco.

Saloj kaj esteroj de trikloroacetata acido nomatas trikloroacetatoj. Ĝiaj natriaj saloj uzatis kiel herbicido en la 1950 jardeko, tamen la registaraj kontrolorganoj forigis ĝin el la merkato inter la 1980 jardeko kaj komenco de 1990.

La malkovro de trikloroacetata acido de Jean-Baptiste Dumas, en 1839, donis tranĉan impulson por la malrapida disvolviĝanta teorio pri organikaj radikaloj kaj valentoj. La teorio estis kontraŭa al la kredoj de Jöns Jacob Berzelius kaj longa disputo ekiĝis inter Dumas kaj Berzelius.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Halogenidaj derivaĵoj de acetata acido

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]