Uceda | |||
---|---|---|---|
municipo en Hispanio vd | |||
Blazono | |||
Administrado | |||
Lando | Hispanio | ||
Regiono | Kastilio-Manĉo | ||
Provinco | Gvadalaĥaro | ||
Komarko | Kamparo de Gvadalaĥaro | ||
Poŝtkodo | 19187 | ||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
Demografio | |||
Loĝantaro | 3 143 (2023) [+] | ||
Loĝdenso | 67 loĝ./km² | ||
Geografio | |||
Geografia situo | 40° 51′ N, 3° 28′ U (mapo)40.842222222222-3.4625Koordinatoj: 40° 51′ N, 3° 28′ U (mapo) [+] | ||
Alto | 779 m [+] | ||
Areo | 47 km² (4 700 ha) [+] | ||
Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
Alia projekto | |||
Vikimedia Komunejo Uceda [+] | |||
Uceda estas municipo en Hispanio, en la aŭtonoma komunumo, do regiono Kastilio-Manĉo kaj la provinco Gvadalaĥaro. Laŭ la stato de 2023 en la municipo vivis 3 143 loĝantoj sur areo de 47 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 66,9 loĝantoj/km². La loĝantoj nomiĝas ucedanos respektive ucedanas. La municipo estas komponita de tri urbaj kernoj, nome la malnova domaro Uceda kaj du novaj urbanizaĵoj, nome Caraquiz [karaKIZ] kaj Peñarrubia.
Uceda situas en la nordorienta parto de Kastilio-Manĉo en la komarko aŭ distrikto Kamparo de Gvadalaĥaro en la centr-okcidenta parto de la provinco Gvadalaĥaro, lime kun la Madrida Regiono, je altitudo de 778 m super marnivelo; je 39 km el Gvadalaĥaro, provinca ĉefurbo, je 64 km el Madrido, ŝtata ĉefurbo, je 113 km el Segovio, je 133 km el Ávila, je 143 km el Toledo. La geografiaj koordinatoj estas 40°50′32″N 3°27′45″Ok. Najbaras la municipoj Valdepeñas de la Sierra, Casa de Uceda, El Cubillo de Uceda, El Casar, Valdepiélagos, Talamanko de Ĥaramo, El Vellón, Torrelaguna, Torremocha de Jarama kaj Patones. Ili distribuiĝas laŭ la sekva skemo:
Nordokcidente: Patones | Norde: Patones | Nordoriente: Valdepeñas de la Sierra kaj Casa de Uceda |
Okcidente: Torremocha de Jarama | Oriente: El Cubillo de Uceda | |
Sudokcidente: Torrelaguna, El Vellón kaj Talamanca de Jarama | Sude: Valdepiélagos | Sudoriente: El Casar |
La loko estis konkerita de la kristanoj de la reĝo Fernando la 1-a de Leono ĉirkaŭ 1060, kvankam ĝia definitiva reconquista okazis en 1085 en epoko de la filo de la antaŭe menciita, nome Alfonso la 6-a.[1] Uceda estis dum mallonge en la povo de Fernando García de Hita —kiu estis ricevinta ĝin el doña Urraca en 1119—[2] antaŭ reveni al la kondiĉo de reĝa posedo.[3] La 22an de julio 1222 Ferdinando la 3-a de Kastilio donis al ĝi foruon en Peñafiel[4] kaj, poste, en aprilo 1252, la konsilantaro de Uceda estis translokigita interŝanĝe de Baza fare de Fernando la 3-a al lia filo Sanĉo de Kastilio (arkiepiskopo de Toledo),[5] kaj de tiam ĝi iĝis posede de la Ĉefepiskopujo de Toledo.[6]
Post la Hispana Enlanda Milito la loĝantaro falis en multaj vilaĝoj de la provinco, oni perdis loĝantojn pro diversaj tialoj: nome bataloj, prizono, politika persekutado, malsato ktp. Tamen ne en Uceda, kie la proksimeco al la provinca ĉefurbo kaj al industria akso Koridoro de Henares evitis elmigrado,n senloĝigon kaj maljuniĝon de la loĝantaro ĉefe dum la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj, kiam inverse al aliaj areoj kaj regionoj de la lando oni plialtigis la loĝantaron.
Je la alveno de la industrio al la areo en la 1960-aj jaroj okazis unua demografia eksplodo pro la amasa alveno de laborforto ricevita de diversaj lokoj de la centro kaj sudo de Hispanio, ĉefe de la propra Gvadalaĥaro, sudo de Kastilio-Leono, Ekstremaduro, Manĉo kaj Andaluzio; zonoj tre tuŝitaj de la tiama kampara krizo, kies loĝantaro, ĉefe kamparana majoritate devis elmigri al la grandurboj kaj ties ĉirkaŭaĵoj. Ekde tiam, la loĝantaro kreskiĝis eksponenciale. La industria stabiligo en la zono kaj la plibonigo de servoj estis akompanataj de dua demografia eksplodo en la unuaj jaroj de la 21-a jarcento, fakto kiu tuŝis ĉefe la tutan areon de la Koridoro de Henares, kie oni ricevis loĝantaron ĉefe el la Madrida Regiono kaj de eksterlande.
La historia evoluo demografia de Uceda montras tiun krutan supreniron klare laŭ la ciferoj. En la komenco de la 20-a jarcento estis iom pli ol 700 loĝantoj. Post la Hispana Enlanda Milito kaj post la elmigra krizo de la ruraj areoj, same kiel okazis en aliaj setlejoj de la provinco la loĝantaro malkreskis al 400 en la 1980-aj jaroj, ĝuste kiam tute same okazis en multaj lokoj de Hispanio. Sed poste la ciferoj ege pli multe kreskis ĝis 1 000 komence de la 21-a jarcento kaj multe pli ol 2 600 lastatempe.
Agrikulturo kaj brutobredado tradicie. Servoj kaj loĝejoj. Industrio.