Yannick Bellon
| Yannick Bellon | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Yannick Bellon | ||
| Naskonomo | Marie-Annick Bellon | |
| Naskiĝo | 6-an de aprilo 1924 en Biarritz,  Francio
| |
| Morto | 2-an de junio 2019 (95-jaraĝa) en 18-a arondismento de Parizo | |
| Lingvoj | hispana • franca vd | |
| Ŝtataneco | Francio  vd
| |
| Alma mater | Institut des hautes études cinématographiques (en)  vd
| |
| Familio | ||
| Patrino | Denise Bellon (mul) vd
| |
| Gefratoj | Loleh Bellon (mul) vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | filmreĝisoro filmproduktoro scenaristo filmmuntisto reĝisoro vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Marie-Annick Bellon konata kiel Yannick BELLON (Biarritz, 6 de majo 1924 - Parizo, 2a de junio 2019) estis franca kina reĝisorino.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Ŝi devenis de familio de artistoj proksimaj al la superrealismo. Ŝi estis filino de la fotistino Denise Bellon kaj nevino de la kinisto kaj aktoro Jacques Brunius. Ŝiaj filmoj aliris temojn polemikigajn en la socio: kiel ekzemple la perfortoj, la kancero, la duseksemo ktp., kio rezultis en diversajn polemikojn.
Filmoj
[redakti | redakti fonton]- Goémons (1947)
- Colette (1951)
- Varsovie, quand même... (1954)
- Un matin comme les autres (1956)
- Le second souffle (1959)
- Le bureau des mariages (1962)
- Quelque part quelqu'un (1972)
- La femme de Jean (1974)
- Jamais plus toujours (1976)
- L'amour violé (1978)
- L'amour nu (1981)
- La triche (1984)
- Les enfants du désordre (1989)
- L'affût (1992)
- Le souvenir d'un avenir (2001), kun Chris Marker pri ŝia patrino Denise Bellon