(1254) Erfordia | ||
---|---|---|
Descubrimiento | ||
Descubridor | Johannes Hartmann | |
Fecha | 10 de mayo de 1932 | |
Lugar | La Plata | |
Designaciones | 1932 JA, 1931 BE, 1971 KG, 1974 XR | |
Nombre provisional | 1932 JA | |
Categoría | Cinturón de asteroides | |
Orbita a | Sol | |
Elementos orbitales | ||
Longitud del nodo ascendente | 288° | |
Inclinación | 7,072° | |
Argumento del periastro | 239,5° | |
Semieje mayor | 3,135 ua | |
Excentricidad | 0,03265 | |
Anomalía media | 5,858° | |
Elementos orbitales derivados | ||
Época | 2457000.5 (2014-Dec-09.0) TDB[1] | |
Periastro o perihelio | 3,033 ua | |
Apoastro o afelio | 3,237 ua | |
Período orbital sideral | 2027 días | |
Características físicas | ||
Diámetro | 45,48 km | |
Periodo de rotación | 12,29 horas | |
Magnitud absoluta | 10.5 y 10.73 | |
Albedo | 0,0409 | |
Cuerpo celeste | ||
Anterior | (1253) Frisia | |
Siguiente | (1255) Schilowa | |
(1254) Erfordia es un asteroide que forma parte del cinturón de asteroides y fue descubierto el 10 de mayo de 1932 por Johannes Franz Hartmann desde el Observatorio Astronómico de La Plata, Argentina.
Erfordia fue designado inicialmente como 1932 JA. Más adelante se nombró por la ciudad alemana de Érfurt.[2]
Erfordia está situado a una distancia media de 3,135 ua del Sol, pudiendo alejarse hasta 3,237 ua. Su inclinación orbital es 7,072° y la excentricidad 0,03265. Emplea 2027 días en completar una órbita alrededor del Sol.